بررسی ریشه های تاریخی تشیع در افغانستان صفحه 296

اصفهان به دلیل اینکه خراسان طرفدار آل نبوت است از راه کرمان به خراسان آمد و به هرات رفت، مالک خبرآمدنش را به امرای خراسان داد و به تعقیب عبدالله پرداخت، عبدالله در سال 129 هجری به شهادت رسید، مدفن او در هرات معروف است».((1))

بارگاه امامزاده علی بن ابیطاب در بلخ

این بارگاه در مزار شریف افغانستان از جلال و عظمت و احترام ویژه در میان اهل تشیع و تسنن برخوردار است و معروف به مزار «سخی» می باشد. صاحب این بارگاه علی بن ابیطالب می باشد که در حقیقت وی از سلسله سادات شیعه بوده و نسب شان به هشت واسطه به امام چهارم شیعیان، علی بن الحسین علیه السلام

می رسد.

از آنجایی که قبر حضرت علی علیه السلام امام اول شیعیان صد سال تا زمان هارون الرشید مخفی بود عده ای به خاطر تشابه در اسم و کنیه به این باور بودند که مزار سخی به علی بن ابیطالب علیه السلام تعلق دارد؛ در حالی که دلایل و شواهد موثق وجود دارد که قبر حضرت علی علیه السلام در نجف اشرف می باشد.

به هر حال «مزار سخی» در مزار شریف متعلق به علی بن ابیطالب از سادات شیعه از نوادگان امام چهارم است و این بارگاه از قداست و معنویتی خاص برخوردار است. مراسم ویژه مذهبی در این حرم برگزار می شود و کراماتی از آن سید بزرگوار دیده شده است.

ب) راویان احادیث اهل بیت علیهم السلام در کابل

یکی از مسائل مسلم این است که نشر و رشد تشیع در سراسر ولایات افغانستان به تدریج بوده و آنچه از متون تاریخ و کتب روایی برمی آید، در قرن اول و دوم هجری در زمان امامت امام چهارم و پنجم امام زین العابدین علیه السلام و امام محمد باقر علیه السلام تشیع