بررسی ریشه های تاریخی تشیع در افغانستان صفحه 41

1- ([1])العزیر ج 2 ص 278، المراجعات ص 130، احقاق الحق ج 4 ص 62.

بر گردنم گذاشت و فرمود: این علی برادرم و چنین و چنان است پس به سخنان او گوش دهید و از او اطاعت کنید.((1))

2- آیه «مودت» :

«قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی

(ای پیامبر بگو): من هیچ پاداشی از شما نمی خواهم جز دوست داشتن نزدیکانم....»((2))

در شأن نزول آیه آمده است که وقتی رسول اکرم صلی الله علیه و آله وارد مدینه شد و پایه های اسلام محکم گردید، انصار گفتند: ما خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله می رسیم و عرض می کنیم: اگر مشکلات مالی برای شما پیدا شد تمام اموال ما در اختیار شما قرار دارد و هنگامی که این سخن را به پیامبر صلی الله علیه و آله عرض کردند، آیه «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی.» ((3)) نازل شد و مسلمانان را به دوست داشتن خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله فرمان داد.»((4))

اما راجع به اینکه مقصود از خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله در این آیه چه کسانی هستند مفسران احتمالات گوناگون داده اند، ولی نظریه مفسران شیعه و بیشتر مفسران اهل تسنن بر این است که مراد از خویشاوندان پیامبر صلی الله علیه و آله ، علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها ، و حسن علیه السلام و حسین علیه السلام هستند.

زمخشری و قرطبی از مفسران اهل تسنن در ذیل این آیه