راه یافته یا چگونه شیعه شدم صفحه 211

گفت وگو با دوستان

اشاره

دگرگونی و تحوّلی که در خود دیدم آغاز سعادتی معنوی بود،زیرا در درون خویش احساس آرامش کردم.برای دست یافتن به آیین حق یا به عبارت دیگر،اسلام واقعی که در آن تردیدی راه ندارد شرح صدر یافتم و از نعمت هدایت و ارشادی که خداوند به من ارزانی داشت غرق در سرور و شادی گشتم و احساس عزّت و سربلندی نمودم؛ازاین رو،سکوت و کتمان را بر آنچه که آموخته بودم جایز ندانستم و با خود گفتم ناگزیر باید این حقایق را برای مردم افشا و روشن نمایم وَ أَمّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ (1)و این از بزرگ ترین نعمت ها یا بزرگ ترین نعمت در دنیا و آخرت است و کسی که از اظهار حق سکوت کند ابلیسی لال و بی زبان است و غیر از حقیقت جز گمراهی چیز دیگری وجود ندارد.

آنچه تصمیم مرا برای نشر این مطالب قطعی ساخت بی گناهی اهل سنّت و جماعت بود،زیرا آنان به رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و اهل بیتش علاقه مند هستند،تنها کافی است پردۀ تیره ای که تاریخ روی حقایق کشیده است کنار رود تا حق برایشان روشن گردد و از آن پیروی نمایند،چه اینکه این مسئله برای خودم شخصا پیش آمده است،خداوند فرموده: کَذلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَیْکُمْ؛ (2)از پیش