فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 119

زهد و هدایت خوانده اند. از امام سجاد به این مضمون نقل کرده است:

مردی نزد علی بن الحسین آمد و به وی گفت: فلان کس ترا نکوهش کرده و حرف های ناشایست درباره تو می گفت.

امام فرمود: با من بیا تا نزد او برویم. سپس به طرف خانه آن کس به راه افتادند. مرد سخن چین گمان می کرد که امام به زودی از وی انتقام خواهد گرفت و چون نزد او رسیدند امام 7 فرمود: ای فلان! اگر آنچه درباره من گفته ای درست باشد، خدا مرا بیامرزد و اگر نادرست باشد، خدا تو را بیامرزد.(1)

سفیان بن عیینه

حج علی بن الحسن فلمّا احرم و استوت به راحلته اصفر لونه و انتفض و وقع علیه الرعده و لم یستطع آن یلبّی، فقیل له مالک، لاتلبی؟ فقال: اخشی ان اقول لبیک فیقال لی لا لبیک(2)

ترجمه: «علی بن الحسین به قصد حج راهی مکّه شد، هنگامی که احرام بست و بر مرکب خود قرار گرفت، رنگش زرد شد و لرزه بر اندامش افتاد و نتوانست «لبیک» بگوید.

به او گفته شد چرا لبیک نمی گوئی؟ فرمود: از آن می ترسم که لبیک گویم ولی در جوابم گفته شود: لا لبیک.