فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 138

امام باقر(ع) در شام

یکی از حوادث مهمّ زندگی پر افتخار پیشوای پنجم، مسافرت آن حضرت به شام می باشد.

هشام بن عبدالملک، که یکی از خلفای معاصر امام باقر 7 بوده است، همیشه از محبوبیت و موقعیت فوق العاده امام باقر بیمناک بود؛ زیرا او می دانست که پیروان پیشوای پنجم، آن حضرت را امام می دانند و همواره تلاش می کرد تا مانع گسترش نفوذ معنوی و افزایش پیروان آن حضرت گردد.

در یکی از سالها که امام باقر 7 همراه فرزند گرامی خود «جعفر بن محمد 7» به زیارت خانه خدا مشرف شدند، هشام نیز عازم حج شد.

در ایام حج، حضرت صادق 7 در مجمعی از مسلمانان سخنانی در مورد فضیلت و امامت اهل بیت 7 بیان فرمود که بلافاصله توسط مأموران به گوش هشام رسید و هشام، که پیوسته وجود امام باقر 7 را خطری برای

حکومت خود تلقی می کرد، از این سخن به شدت تکان خورد ولی شاید بنا به ملاحظاتی در اثنای مراسم حج متعرض امام 7 و فرزند آن حضرت 7 نگردید. لیکن به محض آن که به پایتخت خود، دمشق، بازگشت به حاکم مدینه دستور داد تا امام باقر و فرزندش جعفر بن محمّد را روانه شام کند.

امام ناگزیر همراه فرزند ارجمندش مدینه را ترک گفته و وارد دمشق شد.

هشام برای این که عظمت ظاهری خود را به رخ امام بکشد و ضمناً به خیال خود از مقام آن حضرت بکاهد، سه روز اجازه ملاقات نداد.

شاید هم در این سه روز در این فکر بود که چگونه با امام 7 روبرو شود و