فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 143

«ابوجعفر محمّد بن علی من خیار اهل العلم و الدّین و قیل انّما سمّی الباقر لانّه بقر العلم».(1)

ترجمه: «ابوجعفر محمّد بن علی از نخبگان اهل علم و دین است و بدان دلیل که شکافنده علوم اسلامی بود، باقر نامیده شده است».

احمد بن محمّد بن خلّکان (608 - 681 ه)

وی از مشاهیر مورخین، قضات و علمای نامی قرن هفتم هجری و در اصول اشعری و در فروع شافعی مذهب بود و کتاب «وفیات الاعیان و ابناء الزمان» از اوست.

ابن خلّکان، که با تمام عظمت علمی از متعصّبین اهل سنت بوده و بیش از حد طریق عصبیت را می پیمود، درباره امام باقر 7 می نویسد:

ابوجعفر محمّد بن زین العابدین علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب 7 الملّقب بالباقر احد الائمه الاثنی عشر فی اعتقاد الامامیه و هو والد جعفر الصادق و کان الباقر عالماً سیداً کبیراً و انّما قیل له الباقر لانّه تبقّر فی العلم ای توسّع و التّبقّر؛ التّوسع و فیه یقول الشاعر:

یا باقر العلم لاهل التّقی / و خیر من لبّی علی الاجبل(2)

ترجمه: «ابو جعفر محمّد بن زین العابدین... ملقب به باقر، یکی از ائمه دوازده گانه در اعتقاد شیعه امامیه و او پدر امام جعفر صادق است.

باقر؛ عالم بزرگ و سید عظیمی بود و به این جهت به او باقر گفته می شد که