فضایل ائمه اطهار علیهم السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 167

فضل و بزرگواری او مشهورتر از آن است که به بیان آید. «ابو موسی جابر بن حیان طرطوسی» شاگرد او بود.

«جابر بن حیان» کتابی تألیف کرده است مشتمل بر هزار ورق و پانصد رساله و این رساله ها از تعلیمات جعفر بن محمّد صادق بود».

محمّد بن ابی القاسم عبدالکریم بن احمدشهرستانی

وی از مشاهیر فقها و متکلمین اشعری و مؤلف کتاب معروف «الملل و النحل» است.

در مورد امام صادق 7 می نویسد:

«جعفر بن محمد الصادق هو ذو علم عزیز و ادب کامل فی الحکمه و زهد فی الدنیا و ورع تام عن الشهوات و قد اقام بالمدینه مده یفید الشیعه المنتمین الیه و یقبض علی الموالین له اسرار العلوم، ثم دخل العراق و اقام بها مده، ما تعرّض للامامه قطّ و لا نازع فی الخلافه احداً و من غرق فی بحر المعرفه لم یقع فی شطّ و من تعلّا الی ذروه الحقیقه لم یخف من خط.(1)

ترجمه: «دانش و آگاهی او در فرهنگ و مذهب فوق العاده زیاد و اطلاعات وسیعی درباره مسائل حکمت داشت و از پرهیزگاری عظیمی برخوردار بود و از شهوات وهوسرانی ها پرهیز داشت.

او مدت زیادی در مدینه اقامت گزید و به شیعیان، که از او پیروی می کردند، بهره زیادی رسانید و دوستانش را از سر چشمه علوم غیبی خود بهره مند