شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 223

و اما الرفضه لعنهم الله-هؤلاء الرفضه لعنهم الله-اما قول الروافض لعنهم الله ولی از قلم هیچ یک از علماء شیعه چنین عباراتی نسبت بعموم برادران اهل تسنّن بلکه بخصوص آنها هم صادر نگردیده.

شهادت شهید اول بفتوای ابن جماعه

از جمله فجایع اعمال علماء شما نسبت بمفاخر علم و عمل شیعیان عمل عجیب و فتوای غریبی است که از دو قاضی بزرگ شام(برهان الدین مالکی)و(عباد بن الجماعه الشافعی) نسبت بیکی از فقهاء بزرگ شیعه صادر گردیده.

آن فقیه بزرگ که در زهد و ورع و تقوی و علم و فقاهت سرآمد اهل زمان بوده و در احاطه بر ابواب فقه چشم روزگار تالی او را ندیده و نمونه ای از احاطه فقهی او کتاب(لمعه)می باشد که در مدت هفت روز این کتاب را(بدون اینکه کتب فقهی در نزد او موجود باشد غیر از مختصر نافع)تصنیف نموده علماء چهار مذهب حنفی- مالکی-شافعی-حنبلی-طوق اطاعت او را بر گردن گرفته و از محضر علمش بهره برداری می نمودند جناب ابو عبد الله محمد بن جمال الدین مکی عاملی رحمه اللّه بوده.

با آنکه در اثر فشار سنّیها جناب ایشان بسیار تقیّه می نموده و علنی اظهار تشیع نمی نموده مع ذلک قاضی بزرگ شام عباد بن الجماعه نسبت بآن عالم ربّانی حسادت ورزیده در نزد والی شام(بیدمر)از آن جناب سعایت نموده و بتهمت رفض و تشیّع چنین عالم فقیهی را گرفتار نمود بعد از یک سال که در زندان عذابش دادند در 9 یا 19 جمادی الاول سال 786 هجری بفتوای آن دو قاضی بزرگ سنّی(ابن الجماعه)و(برهان الدین) اول آن جناب را بشمشیر کشتند بعد بدنش را بدار زدند پس از آن بتحریک آنها بنام اینکه رافضی مشرکی بالای دار است عوام مردم بدنش را در بالای دار سنگسار نمودند آنگاه بدنش را از دار فرود آورده آتش زده و خاکسترش را بر باد دادند (1).