شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 27

برای پی بردن بأصل حقیقت لازم است مراجعه شود بص 656 تا ص 668 همین کتاب در ص 7 حدیث با عظمت غدیر را بعنوان دلیل بر خلافت و امامت انکار نموده و مطلب را بسیار ساده و کوچک جلوه می دهد بسیار لازم است خوانندگان محترم مراجعه کنند بص 600 تا ص 624 همین کتاب تا عظمت مطلب را واضح و آشکار مشاهده نمایند و لعن بر کذّاب و دروغگو بنمایند.

در ص 8 گوید چون أبو بکر مونس و یار غار پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بوده و در مرض موت بامر آن حضرت نماز را با امت خوانده تمام امت بالاتفاق با میل و رغبت تمام با او بیعت کردند.

اوّلا توقف و مصاحبت چند روزه برای ابی بکر ممکن است افتخاری باشد(چه آنکه هر جاهلی در مصاحبت عالم افتخاری دارد)ولی چنین مسافرت و مصاحبت هرگز دلیل بر ثبوت خلافت نخواهد بود علاوه بر آنکه جواب آیه غار و استشهاد بآن را در ص 375 تا ص 382 داده ایم.

نماز خواندن ابی بکر با امت (بفرض ثبوت)دلیل حق تقدم در امر خلافت نخواهد بود

اشاره

ثانیا نیابت نماز ابی بکر از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بطور قطع ثابت نیست بر فرض ثبوت دلیل بر حقانیت و حق تقدم بر خلیفه منصوص ابو الفضائل نخواهد بود

چه خوبست برای تقریب اذهان مثلی آوریم اگر پادشاهی که ولیعهد ثابت دارد هرگاه در بسیاری از کارها از قبیل افتتاح امکنه یا استقبالها یا شرکت در جشنها و غیره فردی از بستگان را بعنوان نماینده خود بفرستد آیا پس از مرگ پادشاه آن نماینده می تواند با عدّه ای طرفدار دعوی نیابت سلطنت نموده و ولیعهد ثابت را از کار بر کنار و خود را سلطان بخواند بدلیل آنکه روزی بنمایندگی پادشاه در فلان امر یا جشن و یا استقبال شرکت نموده و یا در مسافرت چند روزه ای با پادشاه بوده ام قطعا جواب عند العقلاء منفی می باشد.

مثل دیگری نزدیک تر بمطلب عرض کنم که اگر فقیه و مجتهدی مریض گردد