شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 655

وصیّی و وارثی (1)وصی و وارث که بدون ارث مالی معنی ندارد.

اگر می گوئید مراد ارث مالی نیست علمی می باشد(و حال آنکه با دلائل علمی و براهین عقل و نقل ثابت است که مراد ارث مالی بوده است)مطلب بهتر ثابت می شود،که اولا وارث علمی پیغمبر اولی و احقّ بمقام خلافت می باشد تا دیگران که عاری از علم آن حضرت بوده اند.

ثانیا بعد از اینکه ثابت شد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم علی را وصی و وارث خود قرار داده بلکه بحکم اخباری که علماء خودتان نقل نموده اند(که ببعض از آنها اشاره شد)خدا او را باین سمت معیّن فرموده چگونه ممکن است این حدیث را بوصی و وارث خود(و بعقیده شما وارث علمی خود)نفرموده باشد تا تولید اختلاف نشود ولی بکسی که وصی و وارث نبوده فرموده باشد؟!.

خیلی عجب است در احکام دینی بمجردی که علی علیه السّلام حکمی می نمود أبی بکر و عمر با آنکه بی اطلاع بودند قول آن جناب را حجّه دانسته تصدیق می کردند که فرمودۀ او صحیح است و همان قسم هم عمل می کردند.

چنانچه علماء و مورخین خودتان قضاوتهای آن حضرت را در زمان خلافت ابی بکر و عمر و عثمان نقل نموده اند ولی در این مورد بخصوص قول علی را قبول نکردند بلکه اهانت هم نمودند بمثلهای رکیک که هر انسان عاقلی از نقل آنها خجالت می کشد.

حافظ- خیلی تعجب است که می فرمائید خلفاء رضی اللّه عنهم احکام دینی را نمی دانستند و علی کرم اللّه وجهه آنها را یادآور می شد.

داعی- تعجبی ندارد زیرا احاطه بر جمیع أحکام و قواعد کار مشکلی است و هر انسان عادی ممکن نیست چنین احاطه تام و تمام داشته باشد مگر آنکه پیغمبر یا باب علم پیغمبر باشد.

علاوه دعاگو تنها-قائل باین عقیده نیستم بلکه اکابر علماء خودتان در کتب معتبرۀ خود نقل نموده اند برای روشن شدن مطلب یک فقره از آن پیش آمدها را