شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 727

شرعی می دانید علی القاعده بایستی هر خلیفه ای که از دنیا می رود امت جمع شوند یا باصطلاح امروزیها مجلس مبعوثان یا مؤسسان تشکیل دهند برای تعیین خلیفه بعدی صحبت کنند اجماع عموم(یا بقول شما)اجتماع عقلا بر هر فردی قرار گرفت و رأی اتّفاقی بر آن ثابت آمد آن فرد منتخب خلیفه و برگزیدۀ مردم می شود(نه خلیفه رسول خدا)و این جریان طبیعی در تمام ادوار باید مورد عمل قرار گیرد.

و البته تصدیق می فرمائید چنین اجماعی ابدا برای هیچ یک از خلفاء در اسلام واقع نشده حتی همان اجماع ناقصی هم که ما قبلا ثابت نمودیم(که کبار صحابه و بنی هاشم و انصار داخل نبودند)برای احدی جز ابی بکر بن ابی قحافه واقع نشد.

زیرا خلافت عمر باتفاق جمیع مورخین و محدثین اسلام و غیره فقط بنصّ خلیفه ابی بکر بوده است اگر اجماع شرط در تعیین خلافت است چرا بعد از ابی بکر در تعیین عمر بخلافت تشکیل اجماع نشد و بآراء عمومی مراجعه ننمودند.

شیخ- بدیهی است چون ابی بکر را بخلافت اجماع امت معین نمود؟!قول خلیفه اول بتنهائی برای تعیین خلیفه بعدی سندی است محکم بعد از آن دیگر احتیاجی باجماع و گرفتن آراء امت در تعیین خلیفه بعدی نیست بلکه قول هر خلیفه برای تعیین خلیفۀ بعدی سندیت ثابت دارد و این حق مخصوص خلیفه است که خلیفه بعد از خود را معین نماید و مردم را حیران و سرگردان نگذارد لذا چون ابی بکر ثابت الخلافه بالاجماع عمر را بخلافت برقرار نموده خلیفۀ ثابت پیغمبر شد؟!!.

داعی-أولا اگر چنین حقی برای خلیفه ثابت الامر(بعقیده شما)در تعیین خلیفه بعدی قائلید و می گوئید وظیفه خلیفه است که امت را حیران نگذارد و نصّ او تنها در تعیین خلیفه بعد از خود کفایت می کند چرا این حق را از پیغمبر ثابت النبوّه که هادی بشر بوده است ساقط نمودید.

و چرا آن همه نصوص عالیۀ واضحه ای را که صراحه و کنایه رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در دفعات متعدده و مواطن مختلفه بر علی علیه السّلام نمود و در کتب معتبره خودتان پر است (و ما هم در شبهای قبل ببعض از آنها اشاره نمودیم و امشب هم نصّ صریح در حدیث