شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 779

کراهت موافقت با کفار نمود و مایل بهجرت بود ولی پیغمبر باو نوشت بماند و اخبار مشرکین را بآن حضرت بدهد روزی که ابو رافع بآن حضرت خبر تظاهر باسلام عباس را داد حضرت او را آزاد نمود.

علت پنهان داشتن ابو طالب ایمان خود را

ولی جناب ابو طالب اگر ایمان خود را ظاهر می کرد امر یکسره می شد یعنی در اول دعوت که هنوز رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم یاوری نداشت تمام قریش و جامعه عربیّت بر ضدّ بنی هاشم متحدا قیام می نمودند و اساس نبوت را بر هم می زدند.

لذا جناب ابو طالب ایمان خود را سیاسه ابراز ننمود تا بتواند بعنوان هم کیشی با قریش جلوی آنها و سایر اعادی را بگیرد تا آنها هم محض احترام جناب ابو طالب تصمیمات قوی تری اتخاذ ننمایند و آن حضرت فرصتی کامل داشته باشد تا بتواند مقصد خود را آشکار نماید.

چنانچه همین قسم شد تا آن جناب زنده بود رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم با قوت قلب تمام مشغول انجام وظیفه بود همین که جناب ابو طالب در آخر سال دهم بعثت وفات نمود جبرئیل نازل شد و عرض کرد اخرج عن مکه فمالک بها ناصر بعد أبی طالب از مکه خارج شو که بعد از أبی طالب یاوری در آنجا نداری.

شیخ- آیا در زمان رسول خدا صلّی اللّه علیه و سلّم اسلام ابو طالب مشهور بوده و امت قبول داشتند یا خیر.

داعی- بلی کمال شهرت را داشته و تمامت امت نام آن جناب را با عظمت یاد می نمودند.

شیخ- چگونه ممکن است در زمان پیغمبر صلّی اللّه علیه و سلّم امری شایع و شهرت کامل داشته باشد ولی بعد از سی سال تقریبا جهت جعل حدیثی(بقول شما)بر خلاف حق و حقیقت مشهور گردد بقسمی که حقیقت اولیه خود را از دست بدهد.

داعی- لیس هذا اوّل قاروره کسرت فی الاسلام (1).