شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 820

وَ أَعْتَزِلُکُمْ وَ مٰا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ وَ أَدْعُوا رَبِّی

-1

پس جائی که ابراهیم خلیل اللّه وقتی یاری و کمک از عم خود ندید عزلت و گوشه گیری اختیار نماید علی علیه السّلام بطریق اولی بایستی بواسطه نبودن یار و یاور عزلت و کناره گیری اختیار نماید.

شیخ- گمان می کنم مراد از این عزلت-عزلت قلبی باشد که قلبا از آنها دوری و بیزاری جست نه عزلت مکانی.

داعی- اگر جنابعالی بتفاسیر فریقین مراجعه نمائید می بینید که مراد از اعتزال عزلت مکانی بوده نه عزلت قلبی بخاطر دارم که امام فخر رازی در ص 809 جلد پنجم تفسیر کبیر گوید الاعتزال للشیء هو التباعد عنه و المراد انی افارقکم فی المکان و افارقکم فی طریقتکم (2)

فلذا ارباب سیر آورده اند که بعد از این قضیّه حضرت ابراهیم علیه السّلام از بابل بکوهستان فارس مهاجرت نمود و هفت سال در اطراف آن جبال سیر می نمود از خلق عزلت و کناره گرفت بعد از آن ببابل برگشت و دعوت خود را آشکار ساخت و بتها را شکست او را گرفتند و در آتش انداختند خداوند آتش را بر او سرد و سلامت نمود و موجب ظهور امر رسالت گردید.

و در آیه 20 سوره 28(قصص)قصۀ فرار کردن حضرت موسی علیه السّلام را با خوف و ترس نقل فرموده فَخَرَجَ مِنْهٰا خٰائِفاً یَتَرَقَّبُ قٰالَ رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظّٰالِمِینَ (3).

پس جائی که پیغمبر اولو العزم خدا با ترس و خوف فرار نماید آیا وصی رسول و قعود و عزلت و کناره گیری معذور نمی باشد.

و در سوره اعراف قصه گوساله پرست شدن بنی اسرائیل را در غیاب حضرت موسی علیه السّلام باغوای سامری و بازیگریهای او و سکوت هارون را با آنکه خلیفه حضرت موسی علیهما السّلام بوده نقل نموده تا در آیه 149 فرماید وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخِیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ قٰالَ ابْنَ

1- 1) من از شما و بتانی که بجای خدا می پرستید دوری کرده و خدای یکتا رای می خوانم.
2- 2) اعتزال از چیزی بمعنای دوری از آن می باشد و مراد ابراهیم از کلمه أعتزلکم یعنی من از مکان و طریقۀ شما جدا می شوم و دوری می نمایم.
3- 3) موسی از شهر با حال ترس و نگرانی از دشمن بیرون رفت و گفت بار الها مرا از شر قوم ستمکار نجات ده.