شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 826

خطبۀ امیر المؤمنین علیه السّلام بعد از شهادت محمّد بن ابی بکر.

و نیز ابن ابی الحدید در ص 35 جلد دوم شرح نهج البلاغه از کتاب الغارات ابراهیم ابن سعد بن هلال ثقفی از رجال خودش از عبد الرحمن بن جندب از پدرش نقل نموده است که بعد از فتح مصر بدست دشمنان و شهادت محمّد بن ابی بکر-امیر المؤمنین علیه السّلام خطبۀ مفصّلی بیان نمود(که عینا تمام جملاتی را که در نامۀ خود برای اهل مصر فرستاده بود از اظهار نارضایتی اوضاع و رفتار مسلمانان بعد از وفات رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ظاهر و بارز نمود) تا آنجا که می نویسد مردی گفت«یا بن أبی طالب انک علی هذا الامر لحریص،فقلت انتم احرص منی و ابعد،اینا احرص؟انا الذی طلبت میراثی و حقی الذی جعلنی الله و رسوله اولی به؟ام انتم اذ تضربون وجهی دونه،و تحولون بینی و بینه فبهتوا و الله لا یهدی القوم الظالمین (1)».

پس از این کلمات و سایر خطب و بیانات آن حضرت که وقت اجازه گفتارش را نمی دهد معلوم می شود علت عدم قیام و تسلیم-و بیعت نمودن بعد از شش ماه(بعقیده علماء شما)خوف زوال دین و تفرقه مسلمانان بوده است نه رضای بخلافت آنها زیرا اگر آن روز علی علیه السّلام قیام بحق می کرد محققا جمعی هم اطراف آن حضرت را می گرفتند (چنانکه مکرر آن حضرت را ترغیب بقیام نمودند)آنگاه جنگ داخلی شروع می شد پیغمبر هم تازه از دنیا رفته مسلمانان هم قریب العهد بکفر بودند هنوز ایمان در قلبهای آنها کاملا استقرار پیدا ننموده بود لذا وقت بدست بیگانگان و أعادی دین از یهود و نصاری و مشرکین از همه بالاتر منافقین می افتاد بساط عزت اسلامیان بر چیده و اساس دین از میان می رفت