شبهای پیشاور در دفاع از حریم تشیع صفحه 967

خلاصه خوبست اطالۀ کلام ندهم و آیه اول مجلس را که ادلّ دلائل آوردیم ذکر نمائیم که عرض کردم عقیده جامعه شیعه امامیه اینست که مراد از اولی الامر در آیه شریفه طبق دلائل عقلیه و براهین نقلیه أئمه اثنی عشر سلام اللّه علیهم اجمعین اند.

اما دلائل عقلیه بر این معنا بسیار است که وقت مجلس مقتضی ذکر تمامی آنها نیست ولی بحکم قرینه ثابت است اولی الامری که اطاعتش توام با اطاعت خدا و پیغمبر است بایستی معصوم از خطاء باشد.

چنانچه امام فخر رازی هم در تفسیرش اقرار باین معنی نموده که اگر گفته شود اولی الامر معصوم نیست اجتماع نقیضین خواهد شد و آن محالست.

و دیگر آنکه اولی الامر باید أعلم و أفضل و أورع و أتقی و أکمل من فی الارض باشد تا واجد صفات پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم گردیده اطاعتش از هر حیث واجب آید.

این صفات در میان امت جز دربارۀ أئمه اثنی عشر(بتصدیق اکابر علماء عامه)گفته نشده مقام عصمتشان طوریست که خداوند در آیه تطهیر شهادت باین معنی داده است.

و اخبار بسیاری در کتب معتبره اکابر علماء اهل تسنن در عصمت آن خاندان جلیل ذکر گردیده من باب نمونه بچند خبری از اکابر علماء اهل تسنّن تبرک می جویم.

اخبار در عصمت أئمه از طرق عامه

از جمله شیخ سلیمان بلخی حنفی در ص 445 ینابیع الموده ضمن باب 77 و شیخ الاسلام حموینی در فرائد السمطین از ابن عباس روایت نموده اند که گفت سمعت رسول اللّه صلّی اللّه علیه و سلم یقول انا و علیّ و الحسن و الحسین و تسعه من ولد الحسین مطهّرون معصومون (1).

و از سلمان فارسی نقل می نمایند که رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم دست بر کتف حسین علیه السّلام گذارد و فرمود انّه الامام بن الامام تسعه من صلبه أئمه ابرار امناء معصومون (2).