یک حرف از هزاران صفحه 108

نور دوّم

عنْ جعْفر بْن مُحمّدٍ عنْ أبی ه عنْ آبائه : قال :

«نزل جبْرئیلُ علی رسُول اللّه صلی الله علیه و آله فقال: یا مُحمّدُ السّلامُ یُقْرءُک السّلام و یقُولُ: «إنّی خلقْتُ السّموات السّبْع و ما فیهنّ و الاْرضین السّبْع و منْ علیْهنّ و ما خلقْتُ موْضعآ أعْظم من الرُّکْن و الْمقام و لوْ أنّ عبْدآ دعانی هُناک مُنْذُ خلقْتُ السّموات و الاْرضین ثُمّ لقینی جاحدآ لولایه علیٍّ علیه السلام لاکْببْتُهُ فی سقرٍ.»

امام جعفر صادق، از پدرش، از پدرانش : نقل کرده است :

«جبرئیل بر رسول خدا نازل شد و گفت: "ای محمّد! خداوند سلام می رساند و می فرماید: من هفت آسمان و آنچه را که در آنها هستند و هفت زمین و همه مخلوقاتی که روی آن هستند را خلق کردم، ولی مکانی بزرگ تر از رُکن و مقام نیافریدم. اگر بنده ام مرا در همان رُکن و مقام، از اوّل خلقت آسمان ها و زمین تاکنون بخواند ولی در حالی مرا ملاقات کند که منکر ولایت علیّ بن ابی طالب علیه السلام باشد، هر آینه او را در درون آتش جهنّم می اندازم".»(1)

نور سوّم

عنْ ابْن عبّاسٍ قال: قال رسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله :

«قال اللّهُ عزّوجلّ: لو اجْتمع النّاسُ کُلُّهُمْ علی ولایه علیٍّ علیه السلام ما خلقْتُ النّار.»(2)

رسول خدا فرمود: «خداوند به من وحی کرد: اگر همه مردم روی زمین بر ولایت علی(علیه السلام) اجتماع می کردند و ولایت او را می پذیرفتند، من آتش جهنّم را خلق نمی نمودم.»