یک حرف از هزاران صفحه 12

می گوید: پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی به جا آورم و کار شایسته ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان. من به سوی تو بازمی گردم و توبه می کنم و من از مسلمانانم.»

از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند: «بنده تا سن چهل سالگی مورد عفو و مغفرت پروردگار است و زمانی که به این سن رسید، خداوند متعال به دو ملک (رقیب و عتید) که موکّل بر اعمال و کردار او هستند وحی می فرستد که او در کردار و اعمالش رها و آزاد نیست؛ بر او سخت گیرید و هر آنچه از او سرمی زند، کم یا بسیار، دقیقآ ثبت و ضبط نمایید.»

در روایتی دیگر از امام جعفر صادق علیه السلام نقل شده است :

«إذا بلغ الْعبْدُ ثلاثآ و ثلثین سنهً فقدْ بلغ أشُدّهُ، و إذا بلغ أرْبعین سنهً فقدْ بلغ مُنْتهاهُ.»(1)

«زمانی که عبد به سی و سه سالگی رسید، به مرتبه قوام جسمی و روحی نایل می گردد و زمانی که به چهل سالگی رسید، عقل او به نهایت درجه قدرت و ادراک می رسد.»

ب: جاری شدن چشمه های حکمت از قلب بر زبان

رسول خدا می فرماید :

«ما أخْلص عبْدٌ للّه أرْبعین صباحآ إلّا جرتْ ینابیعُ الْحکْمه منْ قلْبه علی لسانه.»(2)

«اگر کسی چهل روز اعمال خود را برای خداوند، خالص و خود را از گناه دور نماید، چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری می شود.»