یک حرف از هزاران صفحه 147

منقبت یازدهم

قال أمیرُالْمُؤْمنین علیه السلام :

«ذکْرُنا أهْل الْبیْت شفاءٌ من الْوعْک و الاْسْقام و وسْواس الرّیْب و حُبُّنا رضی الرّبّ تبارک و تعالی.»(1)

امیرمؤمنان علی(علیه السلام) فرمود :

«یاد و ذکر ما اهل بیت، شفای از تب و دیگر بیماری ها و باعث از بین رفتن وسوسه های شیطانی است، و دوستی ما سبب خشنودی خداوند تبارک و تعالی است.»

منقبت دوازدهم

عنْ أمیرالْمُؤْمنین علیه السلام قال :

«حدّثنی أخی و حبیبی رسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله قال :

"منْ سرّهُ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و هُو مُقْبلٌ علیْه، غیْرُ مُعْرضٍ عنْهُ فلْیتوالک یا علیُّ.

و منْ سرّهُ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و هُو راضٍ عنْهُ فلْیتوال ابْنک الْحسن علیه السلام.

و منْ أحبّ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و لا خوْف علیْه فلْیتوال ابْنک الْحُسیْن علیه السلام.

و منْ أحبّ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و قدْ محا اللّهُ ذُنُوبهُ عنْهُ فلْیُوال علیّ بْن الْحُسیْن علیه السلام، فإنّهُ ممّنْ قال اللّهُ عزّوجلّ: (سیماهُمْ فی وُجُوههمْ منْ أثر السُّجُود)(2) .

و منْ أحبّ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و هُو قریرُ الْعیْن فلْیتوال مُحمّد بْن علیٍّ الْباقر علیه السلام.

و منْ أحبّ أنْ یلْقی اللّه عزّوجلّ و یُعْطیهُ کتابهُ بیمینه فلْیتوال جعْفر بْن مُحمّدٍ الصّادق علیه السلام.