یک حرف از هزاران صفحه 173

علی(علیه السلام) ثابت کند، لذا ولیّ بودن امیرمؤمنان علی(علیه السلام) از همان سنخ مولا بودن خدا و پیامبر است و آن چیزی جز ولایت و رهبری حضرت علی(علیه السلام) نیست.

سبط ابن جوزی، از دانشمندان اهل تسنّن، پس از آن که ده معنی برای کلمه «مولی» برمی شمرد و معنای «اولی» را معنای دهم بیان می کند، می گوید :

«مراد از کلمه "مولی" در حدیث غدیر همان اطاعت مخصوص است که این همان معنی دهم (یعنی اولی) است و معنای حدیث این چنین می شود که هر کس من اولی بر او از خودش هستم، پس علی هم بر او اولی است.»(1)

قرینه دوّم

بنابر قول جمع زیادی از علمای شیعه و سنّی، آیه شریفه «(یا أیُّها الرّسُولُ بلّغْ ما أُنْزل إلیْک منْ ربّک و إنْ لمْ تفْعلْ فما بلّغْت رسالتهُ)(2) ؛ ای

پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً به مردم برسان و اگر انجام ندهی، رسالت او را انجام نداده ای»، درباره واقعه غدیر خم نازل شده است.(3)

این خطاب مؤکّد که خداوند می فرماید: «اگر ابلاغ نکنی در حقیقت رسالت الهی را ابلاغ نکرده ای»، قطعآ مربوط به ابلاغ حکمی از احکام شرعی نیست؛ زیرا سابقه ندارد که خداوند در مورد ابلاغ حکمی از احکام شرعی، حتّی نماز و روزه و جهاد، چنین تأکید و تهدیدی کرده باشد، چه رسد به احکام دیگر.

واقعآ این چه امر مهمّ و خطیری است که اگر پیامبر آن را انجام ندهد، آن همه رنج و سختی که در راه رسالت دین خدا در مدّت بیست و سه سال، چه

1- . تذکره الخواص، ص 25.
2- . سوره مائده، آیه 67.
3- . ر.ک: الغدیر، ج 1، ص 423.