یک حرف از هزاران صفحه 234

رگ های بدنش، شهری در بهشت به او عطا فرماید.

آگاه باشید! هر کس علی(علیه السلام) را دوست بدارد از حساب و میزان و صراط ایمن است.

آگاه باشید! هر کس بر محبّت آل محمّد : بمیرد، من بهشت را ]همراه هم نشینی[ با انبیا برای او ضمانت می کنم.

آگاه باشید! هر کس بر بغض و دشمنی آل محمّد : بمیرد، روز قیامت در حالی محشور می گردد که بین دو چشمانش نوشته شده: این شخص از رحمت خدا ناامید است.»

14-أیْن الْمُبْغضُون لعلیٍّ علیه السلام

اشاره

فقال رسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله :

«یا أبا الْحسن! إنّ اللّه عزّوجلّ أوْجب لک بذلک من الْفضائل و الثّواب ما لا یعْرفُهُ غیْرُهُ، یُنادی مُنادٍ یوْم الْقیامه: أیْن مُحبُّوا علیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام؟ فیقُومُ قوْمٌ من الصّالحین، فیُقالُ لهُمْ: خُذُوا بأیْدی منْ شئْتُمْ منْ عرصات الْقیامه فأدْخلُوهُمُ الْجنّه، فأقلُّ رجُلٍ منْهُمْ ینْجُو بشفاعته منْ أهْل [تلْک] الْعرصات ألْفُ ألْف رجُلٍ. ثُمّ یُنادی مُنادٍ: أیْن الْبقیّهُ منْ مُحبّی علیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام؟ فیقُومُ قوْمٌ مُقْتصدُون، فیُقالُ لهُمْ: تُمنُّوا علی اللّه عزّوجلّ ما شئْتُمْ فیتمنّون فیفْعلُ بکُلّ واحدٍ [منْهُمْ] ما تمنّی ثُمّ یُضعّفُ لهُ مأهُ ألْف ضعْفٍ.

ثُمّ یُنادی مُنادٍ: أیْن الْبقیّهُ منْ مُحبّی علیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام، فیقُومُ قوْمٌ ظالمُون لانْفُسهمْ مُعْتدُون علیْها، فیُقالُ: أیْن الْمُبْغضُون لعلیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام؟ فیُؤْتی بهمْ جمٌّ غفیرٌ و عددٌ کثیرٌ، فیُقالُ: ألا نجْعلُ کُلّ ألْفٍ منْ هؤُلاء فداءٌ لواحدٍ منْ مُحبّی علیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام لیدْخُلُوا الْجنّه، فیُنجّی اللّهُ عزّوجلّ مُحبّیک و یجْعلُ أعْداءک فداءهُمْ.»

ثُمّ قال رسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله :

«هذا الاْفْضلُ الاْکْرمُ، مُحبُّهُ مُحبُّ اللّه و ]مُحبُّ [رسُوله، و مُبْغضُهُ مُبْغضُ