یک حرف از هزاران صفحه 304

گاه از این هم نزدیک تر می رویم و در مجاورت آتش یا داخل آتش قرار می گیریم و سوزش آن را با دست خود لمس می کنیم؛ مسلمآ این مرحله بالاتری از یقین است که آن را «لحقّ الیقین» می نامند.

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه شریفه «و آن یقین خالص است» می فرماید :

«ولایهُ علیّ بْن أبی طالبٍ علیه السلام فمنْ کذّب بها کانتْ علیْه حسْرهً، کان قدْ کذّب بالْحقّ الْی-قین منْ وُجُوب ولای-ته.»

«منظور از "حقّ الیقین"، ولایت حضرت علیّ بن ابی طالب علیه السلام است، پس هر که آن را تکذیب نماید، (روز قیامت) در حسرت و ندامت خواهد بود و حقیقتآ او "حقّ الیقین" را تکذیب نموده که (قبول) ولایت آن بزرگوار (بر هر کسی) واجب است.»(1)

نام چهاردهم: «نُور مُبین»

(یا أیُّها النّاسُ قدْ جاءکُمْ بُرْهانٌ منْ ربّ 407

کُمْ و أنْزلْنا إلیْکُمْ نُورآ مُبینآ)(2) .

«ای مردمان! برای شما دلیل و برهان روشنی از جانب پروردگارتان آمد و نور آشکاری به سوی شما نازل کردیم.»

نُور : راغب در معنای «نور» می گوید: «نور، روشنایی پراکنده ای است که به دیدن کمک می کند.»(3)

نور در مقابل ظلمت است و دو ویژگی دارد: 1- خودش ظاهر است؛ 2-دیگران را ظاهر و آشکار می کند.(4)

نور اوّلین مخلوق الهی است؛همان گونه که امیرمؤمنان علی علیه السلام ]در پاسخ مرد شامی که از ایشان خواست وی را از اوّلین مخلوق الهی آگاه کند[

1- . القطره، ج 2.
2- . سوره نساء، آیه 174.
3- . مفردات قرآن، ص 827. «الضُّوء المنتشر الّذی یعین علی الأبصار.»
4- . مجمع البیان، ج 4، ص 389. «کیفیّهٌ ظاهرهٌ بنفْسها مُظْهرهٌ لغیْرها.»