یک حرف از هزاران صفحه 334

حکمت هشتم : «ارزش یقین در کلام امیرمؤمنان علی علیه السلام»

اشاره

و سمع علیه السلام رجُلاً من الْحرُوریّه یتهجّدُ و یقْرأُ فقال :

«نوْمٌ علی یقینٍ خیْرٌ منْ صلاهٍ فی شکٍّ.»(1)

امیرمؤمنان علی علیه السلام -هنگامی که صدای مردی از اهالی حروراء(2) را شنید که نماز شب می خواند و قرآن قرائت می کرد- فرمود :

«خوابیدن همراه با یقین، برتر از نماز خواندن با شکّ و تردید است.»

بزرگ ترین سعادت

قال علیٌّ علیه السلام: «ما أعْظم سعاده منْ بُوشر قلْبُهُ ببرْد الْیقین.»(3)

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید: «چه سعادت بزرگی دارد کسی که در دلش خُنکی یقین را چشیده است.»

بالاترین دعا

قال علیٌّ علیه السلام: «أیُّها النّاسُ! سلُوا اللّه الْیقین وارْغبُوا إلیْه فی الْعافیه فإنّ أجلّ النّعم الْعافیهُ، و خیْرُ ما دام فی الْقلْب الْیقینُ، والْمغْبُونُ منْ غُبن دینهُ و الْمغْبُوطُ منْ حسُن یقینُهُ.»(4)

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید :

«ای مردم! از خداوند یقین بخواهید و عافیت از او درخواست کنید؛ زیرا بزرگ ترین نعمت عافیت است و بهترین چیزی که در دل پایدار ماند

1- . نهج البلاغه، حکمت صلی الله علیه و آله7؛ بحارالأنوار، ج 33، ص 357.
2- . حروراء، دهکده ای نزدیک کوفه است که گروه منحرف خوارج آن جا را برای پیکار با امام علیهالسّلام انتخاب کرده بودند و آن شخص «عروه بن ادنه» بود که در جنگ نهروان کشته شد.
3- . غرر الحکم، ح 716.
4- . بحارالأنوار، ج 75، ص 44، ح 38.