یک حرف از هزاران صفحه 367

عظمت امامان معصوم علیهم السلام در حدیث ثقلین

1- اهل بیت علیهم السلام افضل و اشرف از تمام مردم

در این حدیث شریف، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، کتاب خدا و عترت خود را قرین و عدیل یکدیگر قرار داده و فرموده که این دو چیز سنگین و گرانقدر تا روز قیامت از همدیگر جدا نمی شوند و هر که به این دو متمسّک شود از ضلالت و گمراهی نجات می یابد. روشن است که اگر در میان امّت پیغمبر، فردی افضل از اهل بیت: می بود، رسول خدا صلی الله علیه و آله به تمسّک به اهل بیت امر نمی فرمود. حال که آن حضرت تنها به تمسّک به همین دو چیز امر فرموده، می رساند که این دو از همه چیز افضلند و اهل بیت علیهم السلام نیز بر تمام ابنای بشر اشرفیّت و افضلیّت دارند.

2- اهل بیت علیهم السلام معصوم از هر خطا و لغزش اند

از این عبارت که: «عترت از قرآن جدا نمی شود و تمسّک به آنها امان از گمراهی است»، استفاده می شود که عترت باید معصوم باشند؛ برای آن که اگر معصوم نباشند، تمسّک به آنان موجب نجات از گمراهی نخواهد بود. از دیگر سو، اگر آنان معصوم نباشند از قرآن نیز جدا خواهند شد. پس اهل بیت باید معصوم بوده باشند که هیچ وقت از قرآن جدا نشوند. هم چنین باید معصوم باشند تا تمسّک به آنان موجب رهایی از ضلالت باشد.

3- اهل بیت علیهم السلام آگاه به تمام علوم قرآن

از این حدیث استفاده می شود که عترت باید به تمام علوم قرآن عالم باشند؛ برای این که اگر بعضی از مسایل و علوم قرآن را ندانند، در آنچه نمی دانند از قرآن جدا می شوند؛ چون جاهل از آنچه نمی داند جداست و در این فرض که بعضی را نداند، تمسّک به آنان مصونیّت از ضلالت نمی آورد.