یک حرف از هزاران صفحه 84

واقعه «لیله المبیت» قابل انکار نیست

ابوجعفر اسکافی، استاد ابن ابی الحدید، می گوید :

«حدیث خوابیدن علی(علیه السلام) در بستر پیامبر صلی الله علیه و آله به تواتر ثابت شده و قابل انکار نیست. بنابر این، جز انسان دیوانه یا کسی که با مسلمانان معاشرتی ندارد، چنین روایتی را انکار نمی کند؛ زیرا تمام مفسّران اتّفاق نظر دارند که آیه شریفه (و من النّاس منْ یشْری نفْسهُ)، در لیله المبیت، در شأن علی(علیه السلام) نازل شده است.»(1)

ظهور فضایل امیرمؤمنان علی(علیه السلام) در شب هجرت

ثعْلبی، یکی از مفسّران بزرگ اهل تسنّن، در تفسیر خود، روایت بسیار زیبایی را درباره واقعه لیله المبیت نقل می کند که مضمون آن چنین است :

«هنگامی که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می خواست به مدینه هجرت کند، علیّ بن ابی طالب علیه السلام را در بستر خود خوابانید، و به او فرمود: «بُرد حضرمی سبز را بر روی خود بینداز، و بدان که اگر خداوند بخواهد، هیچ بلایی به تو نخواهد رسید.»

خداوند متعال خطاب به جبرئیل و میکائیل فرمود: «شما دو نفر برادر یکدیگر هستید و من بین شما عقد اخوّت بستم و عمر یکی از شما را از دیگری طولانی تر کردم، کدام یک از شما حاضرید که در عمر خود فداکاری و ایثار کنید؟» هیچ کدام سخنی نگفتند. خداوند متعال به آنها فرمود: «به خانه پیامبر ما در روی زمین نگاه کنید؛ من بین او و بین محمّد عقد اخوّت بستم، ببینید که چگونه علی برای حفظ جان پیامبر، زندگی خویش را فدا کرده است. به سوی او بروید و او را از شرّ دشمنان حفظ کنید.» این دو ملک به زمین آمدند و در خانه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله حاضر شدند، جبرئیل بر بالای سر علی(علیه السلام) و میکائیل پایین پای حضرت قرار گرفتند. سپس خطاب به علی(علیه السلام)