رهنمای 101 (روزی حلالم آرزوست) صفحه 28

دین اسلام تلاش برای زندگی خوب و رفاه نسبی و بی نیازی از دیگران را تشویق کرده است. خداوند نعمت های دنیا را برای بندگان مؤمن و خوب آفریده است. چرا باید فاسقان و گنهکاران از نعمت ها و مواهب زندگی لذت ببرند؛ ولی اهل تقوا محروم باشند؟

پنجره

نکتۀ مهم، حرکت روی خط ایمان و تقواست. به دست آوردن روزی حلال و مصرف آن در راه درست و خداپسند، هرگز دنیاپرستی به شمار نمی آید. ثروت و تلاش اقتصادی وقتی ناپسند است که از راه غیرحلال به دست آید و در راه غیرمجاز هزینه شود. ازاین رو تأمین دنیا و رفاه و ثروت وقتی به آخرت ما ضرر نزند و گناه نباشد، هیچ اشکالی ندارد.

همچنان که پیش تر اشاره شد، دعای مؤمن و خواسته اش از درگاه خدا، باید حسنۀ دنیا و آخرت و طلب روزی حلال باشد. گاهی دنبال دنیا رفتن، به آخرت ما ضرر می رساند. چنین دنیایی ناپسند است. گاهی تلاش مادی و اقتصادی ما را به انجام کارهای نیک، خدمت، احسان به بندگان