رهنمای 101 (روزی حلالم آرزوست) صفحه 29

خدا و دست گیری از محرومان کمک می کند. چنین فعالیتی ارزشمند است. پس می توان دنیا و آخرت را باهم داشت و

این درصورتی است که پای خود را از دایرۀ حلال بیرون نگذاریم و به وسوسۀ درآمدهای گناه دچار نشویم؛ چون که دنیا فریبنده است و شیطان فریب کار.

امام علی† می فرماید: «اگر دین خود را تابع دنیایت قرار دهی، هم دینت را تباه ساخته ای و هم دنیایت را و در آخرت از زیان کارانی. اگر دنیای خود را تابع دینت قرار دهی، هم به دنیایت می رسی، هم دینت را حفظ کرده ای و هم در آخرت از رستگاران خواهی بود.»(1) و این یعنی جمع دنیا و آخرت.

پنجره

بهره وری از دنیا اشکال ندارد. آنچه بد است، فریب دنیا را خوردن و دل باختۀ دنیا شدن است که آدمی را به گناه و فساد می کشاند. چه بسا کسانی که دنیای خود را آباد می کنند؛ ولی آخرتشان خراب است. خانۀ آخرت را باید در همین دنیا ساخت و دنیا را وسیلۀ آبادی آخرت قرار داد. اگر در آیات و روایات از دنیا نکوهش شده است، چون دنیا فریب دهنده و بازدارندۀ از آخرت و بهشت است.