محبوبیت ائمه بقیع علیهم‌السلام نزد اهل سنت صفحه 145

پنهان معارف و حقایق احکام و حکمت و لطایف را ظاهر می‌ساخت. این نکته‌ای است واضح که جز بر کوردلان مخفی نخواهد بود. (1)

نکته‌ای که شایان توجه است و نباید آن را از نظر دور داشت این است که بینش خاص امام باقر(ع) و سایر ائمه معصومین(علیهم السلام) درباره خلافت و وصایت و تفاوت آرای ایشان در مسائل شرعی و عقیدتی با مذاهب اهل سنت، خلفا و علمای زمان خویش، همواره از عواملی بوده است که منکران امامت ایشان، شخصیت واقعی آنان را نادیده گرفته و با سکوت از کنار آن گذشته‌اند، امّا با این وصف می‌بینیم که مراتب عالی علمی و عملی امام باقر(ع) در حدّی بوده است که حتی منکران مقام امامت و ولایت، با همه تلاشی که در باطل ساختن بینش و عقاید امامیه به خرج می‌داده‌اند، از مدح و ستایش ایشان لب فرو نبسته و به علم و تقوای عالی آن حضرت اذعان داشته‌اند.

شاگردان حضرت‌

شاگردان مکتب امام باقر(ع) سرآمد فقها و محدثان زمان بودند و در میدان رقابت علمی، بر فقها و علما و قضات غیر شیعی برتری داشتند. از میان اصحاب امام(ع) چند نفر بیش از دیگران شهرت داشتند و بیش از نیمی از احادیث امام باقر(ع) در جوامع احادیث شیعه از طریق آن‌ها نقل شده است. کسانی مثل زراره بن اعین، معروف بن خربوز، برید بن معاویه عجلی، ابوبصیر اسدی، فضیل بن