- پیشگفتار 1
- مشرق سخن 7
- فصل اوّل: امام حسن مجتبی (ع) 7
- تولّد 11
- تبارشناسی امام حسن مجتبی (ع) 11
- نامگذاری 11
- نسب امام مجتبی (ع) 12
- چهره و اندام 13
- محبوب پیامبر (ص) 14
- دوران جوانی و نوجوانی 19
- همسران و فرزندان 21
- امام حسن (ع) از نگاه صحابه و دیگران 23
- شخصیتشناسی امام حسن (ع) 26
- سید جوانان اهل بهشت 26
- بندگی و ارتباط با خدا 28
- علم و دانش 30
- سخنوری 32
- شجاعت 34
- سیره سیاسی امام حسن (ع) 37
- حلم و بردباری 47
- مروت و جوانمردی امام 50
- تواضع امام حسن (ع) 54
- اطعام و رسیدگی به محرومان 55
- سخاوت امام (ع) 56
- شهادت امام حسن (ع) 61
- جود و کرم 66
- صبر و بردباری 66
- گزیدهای از سخنان امام حسن (ع) در منابع اهل سنت 66
- مکارم اخلاق 67
- بهترین و بدترین مردم 67
- بهترین برادر 68
- عوامل نابودی و هلاکت 68
- میزان محبت به اهل بیت (علیهم السلام) 69
- فواید رفتن به مساجد 70
- طلوع سخن 72
- فصل دوم: امام زین العابدین (ع) 72
- تبارشناسی حضرت سجاد (ع) 75
- نامگذاری 77
- 1. دانش 78
- شخصیتشناسی امام زینالعابدین (ع) 78
- اشاره 78
- اشاره 78
- الف: اصول اعتقادی 80
- اشاره 80
- ابعاد مختلف صحیفه سجادیه 80
- ب: احکام و فروع دین 81
- 2. عبادت و بندگی 84
- 3. شایستگی سیاسی و مقبولیت مردمی 92
- 4. سخاوت حضرت 104
- 5. تواضع و فروتنی 107
- 6. حلم و گذشت 109
- امام سجاد (ع) از دیدگاه صحابه و دیگران 112
- دو کرامت از امام سجاد (ع) و فرجام کار 114
- بیماری امام، مصلحتی الهی 117
- پرواز به سوی دوست 118
- تفکر 120
- قناعت 120
- سخنان حکمتآموز حضرت سجاد (ع) در منابع اهل سنت 120
- سپاسگزاری 120
- دوستی 121
- امر به معروف و نهی از منکر 121
- بردباری 121
- دعا و مناجات 121
- معیار دوست گزینی 122
- توبه 122
- چاپلوسی 123
- طغیان بدن 123
- کتمان علم 123
- قتل عمد 123
- غیبت 123
- خنده بلند 124
- دوستی و دیدار برای خدا 124
- عبادت 124
- نام نیک 124
- ترک گناه 125
- تعلیم 125
- مطلع سخن 126
- فصل سوم: امام محمد باقر (ع) 126
- تبارشناسی امام باقر (ع) 130
- همسر و فرزندان 133
- امامت حضرت 135
- ویژگیهای ظاهری 135
- شخصیتشناسی امام باقر (ع) 136
- بندگی و پارسایی 136
- دانش و بینش امام (ع) 141
- شاگردان حضرت 145
- سیره سیاسی امام باقر (ع) 146
- زهد حضرت 153
- امام و انس به قرآن 154
- همدردی با مصیبت دیدگان 157
- تسلیم و رضا 157
- اخلاق معاشرت 159
- مناعت طبع امام باقر (ع) 160
- دنیا گریزی 161
- بخشندگی و سخاوت 162
- امام باقر (ع) در نزد شخصیتهای اهل سنت و نقل کرامتی از ایشان 164
- برگی از کرامات حضرت 167
- پرواز به سوی دوست و گلبرگی از سخنان حضرت 169
- شهادت امام (ع) 169
- پرتوی از سخنان تابناک امام باقر (ع) 171
- رسیدگی به دوستان 172
- پرهیز از خصومت و جدال 172
- خدامحوری و دنیاگریزی 173
- دعا و نیایش 176
- ارزش عالم 176
- حُسن خلق و مدارا با برادران ایمانی در مسایل اقتصادی 177
- رفع اتهام 178
- پرهیز از کسالت 178
- سپیده سخن 179
- فصل چهارم: امام صادق (ع) 179
- تبارشناسی حضرت صادق (ع) 183
- شخصیتشناسی امام صادق (ع) 185
- 1. جایگاه علمی امام (ع) 185
- 2. عبادت و بندگی 192
- 3. موضعگیری سیاسی امام صادق (ع) 195
- 4. خوشرویی و حُسن خلق 199
- 5. مستجاب الدعوه 201
- 6. احسان و رسیدگی به محرومان 205
- 7. بردباری و گذشت 209
- 8. آراستگی ظاهری 212
- میوه دادن درخت خشکیده 214
- کراماتی از حضرت صادق (ع) و فرجام زندگی 214
- ترور نافرجام 215
- شهادت امام صادق (ع) 216
- رابطه دعا و عمل 218
- محبت به مردم 218
- نماز 218
- سخنان حکمتآموز حضرت در منابع اهل سنت 218
- دوستی اهل بیت (علیهم السلام) 218
- عاق والدین 219
- ایجاد فتنه 219
- پیروی از عترت 219
- منزلت علی (ع) 220
- دوستی خانواده علی (ع) 220
- کنترل خشم 220
- صبر بر آزار همسایه 220
- فلسفه تحریم ربا 221
- امتیاز انسان 221
- فرار از معصیت 221
- تواضع 221
- دختران و پسران 222
- تقوا 222
- عوامل عزّت 222
- تأثیر همنشینی با بدان 222
- منابع و مآخذ 223
حضرت فرمود: حاجت من این است که از من دست برداری و مرا به اختیار خودم بگذاری که من به عبادت با خدایم بپردازم.
منصور گفت: خواست تو برآورده است.
حضرت برگشت و منصور در هراس عجیبی بود و سپس به خواب رفت، من لحاف روی او انداختم. منصور گفته بود: این جا باش تا من بیدار شوم. او به خواب سنگینی رفت، به گونهای که نمازهایش هم قضا شد. سپس بیدار شد و قضای نمازهایش را خواند.
پرسیدم که چه اتفاقی افتاد؟
گفت: چون جعفر صادق به خانهام وارد شد، اژدهای بزرگی دیدم که دهان باز کرده بود و یک طرف دهانش بر پایین تخت و طرف دیگرش بر بالای آن بود و به زبان فصیح میگفت: اگر آزاری به او برسانی، تو را همراه تخت میبلعم. (1)
شهادت امام صادق (ع)
امام صادق(ع) در سال 148 ه. ق به ملکوت اعلی پیوست. شیعیان اعتقاد دارند که منصور عباسی به وسیله سم حضرت را به شهادت رسانیده است. از علمای اهل سنت نیز گروهی با این عقیده موافقند. ابن صباغ مالکی و شبراوی مینویسند: گفتهاند حضرت توسط سَمّ، در زمان خلافت منصور از دنیا رفت. (2)
1- ینابیع الموده، ج 3، صص 163- 162
2- الاتحاف، ص 54؛ فصول المهمه، ج 2، ص 928