آیا و چرا؟ صفحه 12

حسین (علیهم السلام) تا هم اکنون و این عصر، زندگی خویش را بدین گونه سپری نموده اند. از هر کدام از ائمه علیهم السلام عده فراوانی از ثقات و حفاظ شیعه، اصول و فروع مذهب خود را فرا گرفته اند. از این جمعیت، تعداد آنها که اهل ورع، ضبط و اتقان هستند بیش از حد تواتر است و اینان برای کسانی که باقی مانده اند طبق تواتر قطعی مطالب را نقل نموده اند این نسل نیز برای کسانی که پس از آن می زیسته اند همین گونه نقل کرده است؛ همچنان هر نسلی برای نسل بعد از خود، تا به ما رسیده که همچون خورشید هنگام ظهر- که پرده و حجابی بر آن نیست- می درخشد.

بنابراین، ما، هم اکنون در فروع و اصول بر همانیم که ائمه آل رسول (علیهم السلام) بر آن بودند.

8- «اتحاد شیعه و سنی»

سؤال: آیا بهتر نیست شیعه با مذاهب اربعه در برابر دشمنان مشترک که با اصل اسلام مخالفند متحد شود؟.

جواب: این نکته معلوم است که اختلاف بین مذاهب چهارگانه اهل سنت کمتر از اختلاف بین آنها و بین مذهب شیعه نیست. شاهد گویای این سخن، هزاران کتاب است که در اصول و فروع مذهب این دو گروه تألیف یافته است. پس چرا شایعه پردازان، در میان مسلمانان شایع می سازند: شیعه مخالف اهل سنت است، اما شایع نمی سازند که: اهل سنت مخالف شیعه یا در خیلی از مطالب اند؟.

و چرا شایع نمی کنند که: گروهی از اهل تسنن مخالف گروهی دیگرند؟.

اگر جایزاست که چهار مذهب باشد چرا پنج تای آن جایز نباشد؟.

چطور ممکن است چهار مذهب موافق با اجتماع و اتحاد مسلمانان باشد اما همین که به پنج رسید اجتماع از هم پراکنده می شود و مسلمانان هر کدام به راهی می روند و موجب از هم گسیختگی آنهاخواهد شد؟.

چه شد که شما (تابعان مذهب اهل بیت علیهم السلام) را سبب قطع پیوند اجتماعی و پراکنده شدن می دانید اما پیروان دیگر مذاهب را هر چند از نظر مذهب، نظریه مشرب وخواسته ها متعدد و مختلف باشند، باعث اجتماع دلها، و اتحاد عزمها