آیا و چرا؟ صفحه 161

و وزیر و علمدار من است در دنیا وآخرت.

بشنو و گواه باش «علی بن ابی طالب» وصی وجانشین، و بعد از من، وفاکننده به وعده های من است (تاآخرخبر)(1) در روایت دیگر است أم السلمه گفت: من از رسول خدا شنیدم فرمود: علی با قرآن و قرآن با علی است از همدیگر جدا نمی شوند تا در حوض کوثر به نزد من آیند(2).

10 «شما خود سر رها نشده اید

امام موسی کاظم از پدر بزرگوار خود، او هم از پدرش امام محمد باقر علیهما السلام فرمود: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله مهاجرین را، گردآورد و به آنها وصیت ها وسفارش هائی کرد و فرمود: و إنّی أُعلمکم أنّی قد أوصیت إلی وصیّی، و لم اهملکم إهمال البهائم، ولم أترک من أمورکم شیئاً»

فقام الیه عمر بن الخطاب فقال: یا رسول اللّه أوصیت بما أوصی به الأنبیاء من قبلک؟ قال: نعم، فقال: فبأمر من اللّه أوصیت أم بأمرک؟. قال له «اجلس یاعمر، أوصیت بأمراللّه، وأمرت طاعته، و أوصیت بأمری و أمری طاعهاللّه و من عصانی فقد عصی اللّه، و من عصی وصییّ فقد عصانی و من أطاع وصییّ فقد أطاعنی، و من أطاعنی فقد أطاع اللّه لا ماترید أنت و صاحبک» ثمّ إلتفت الی النّاس و هو مغضب فقال: «أیّهالنّاس اسمعوا وصیّتی، من آمن بی و صدّقنی بالنّبوّه و أنّی رسول اللّه، فأوصیه بولایه علیّ بن أبیطالب و طاعته و التّصدیق له، فإنّ ولایته ولایتی، و ولایه ربّی (الخبر)(3) من به شما اعلام میدارم که (آنچه که بعد از من لازم است به وصیّ خودم گفته ام، شمارا مانند حیوانات بلاتکلیف رها نکرده ام و هیچ کاری از کارهای شمارا (بدون بیان) نگذاشته ام.

1- حیوهالقلوب ج 2 ص 376 به سند معتبر بنقل از ابن بابویه باتلخیص؛ بحارالأنوار ج 22 ص 221؛

2- بحارالأنوار: ج 22 صفحات 222 و 243 و 486؛ حیوهالقلوب ج 2 ص 377/ 7 بنقل از شیخ طوسی.

3- الطُّرف ص 18- 21 بنقل از کتاب الوصیه شیخ عیسی بن المستفاد الضریر؛ بحار الأنوار ج 22 ص 478؛