آیا و چرا؟ صفحه 230

1- وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ (1) و آنها که فرستاده خدا را اذیت کرده (و آزار می دهند) برای آنهاست عذاب دردناک.

2- إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً(2) آنانکه خدا و پیامبرش را آزار می دهند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت، از رحمت خود دور ساخته، و برای آنها عذاب خوار کننده ای آماده کرده است.

3- وَ ما کانَ لَکُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ (3) شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید.

حفظ حرمت رسالت و عدم آزار او از حقوق مسلّمه نبوّت است،

پس کسانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله را اذیت نمایند طبق نص صریح آیات فوق، ملعون دنیا و آخرت هستند.

«2- مصداق أذیت رسول خدا صلی الله علیه و آله»

++ یکی از نمونه های روشن و مصداق صحیح اذیت و آزار رسول خدا صلی الله علیه و آله، آزار و اذیت اهل بیت او، مخصوصاً پاره تن و تنها دخترش، سالار بانوان هر دو جهان، فاطمه زهراء علیها السلام است که در منابع و مدارک معتبر حدیثی فریقین (سنی و شیعه) در این باره احادیث فراوان و غیر قابل انکاری وجود دارد که در کتاب «از مباهله تاعاشورا» ی مؤلف مقداری از آن را در ذکر حالات آن بانوی دو عالم بخوانید. ولی برای حضور ذهن به دو حدیث ذیل توجه نمایید. فاطمه بضعه منّی من آذاها آذانی و من آذانی فقد آذی اللّه (4) فاطمه پاره تن من است هر کهِ اورا اذیّت کند مرا اذیت نموده و اذیت کننده من خدا را اذیت کرده است. اسماعیل بخاری پس از نقل این حدیث در صحیحش می گوید: إنّ فاطمه ماتت وهی غضبی علی أبی بکر و عمر لأنّهما آذیاها(5) فاطمه از دنیا رفت در حالی که او بر ابو بکر و عمر غضبناک بود، چون آن دو، او را اذیّت کردند.

1- توبه: 61؛

2- احزاب: 57؛

3- احزاب: 53؛

4- صحیح بخاری: 2/ 185 و 3/ 163.

5- صحیح بخاری: 2/ 115 و 3/ 25؛ محاکمات الخلفاء ص 226.