آیا و چرا؟ صفحه 45

خبر شنیده و با ایمان واقعی و ظاهری در گذشته اند بسیارند

ابن حجر از علی بن زرعه نقل کرده که وی گفته است: پیامبر وفات کرد و کسی که او را دیده و حدیث شنیده بود صد هزار و به نقل دیگر صد و چهارده هزار صحابی بوده است (1).

اهل سنّت همه صحابه را، مجتهد عادل می دانند و به مرجعیّت همه آنها ایمان دارند و هر کدام از صحابه را مرجع مستقل و قائم بالذّات می پندارند، به عقیده آنها مسائل و احکام شرع، از هرکدام آنها پذیرفته شده است و از خطاها مصون و هر چه از آنها سر زده طبق اجتهاد خود بوده و هیچگونه مسؤلیتی متوجه آنها نخواهد بود اگر مصیب (یعنی موافق با واقع) باشد از دو اجر و اگر بر خلاف واقع باشد از یک اجر برخوردار خواهند بود!.

بنا بر این عقیده حق و باطل میان صحابه منظور نیست همه صحابه بدون استثناء حقند(2) به این معنی هم علی علیه السلام حق است و هم معاویه! زیرا هر دو صحابه و مجتهد بودند و هیچیک از دو گروه را نباید باطل و گناهکار دانست (3).

«سبّ صحابه»

اشاره

1- همان مدرک.

2- پس آن همه تأکیدات رسول خدا صلی الله علیه و آله که می فرمود:« الحق مع علی و علیّ مع الحق لن یفترقا حتّی یردا علیّ الحوض» حق با علی و علی باحق است ابداً از همدیگر جدا نخواهند شد تا در حوض کوثر پیش من آیند.( تاریخ ابن عساکر: 1/ 117 والإمامه و السّیاسه: 1/ 78 چاپ مصطفی بابی حلبی مصر). و به عمّار فرمود: یا عمّار اذا رئیت علیّاً سلک وادیاً و سلک النّاس وادیاً غیره، فاسلک مع علیّ فإنّه یدلیک فیردی و لن یخرجک من هدی ... ای عمّار وقتی که دیدی علی راهی را رفت و مردم راه دیگر، با علی راه برو او، ترا( بدون شک به حق) وارد سازد و ابداً از راه درست بیرونت نمی کند.( صحابه از دیدگاه نهج البلاغه: ص 13) وصدها روایاتی که در باره حقّیّت علی علیه السلام از پیامبر به ما رسیده است. اگر به عقیده سنّی ها همه صحابه برحقند پس اینهمه تعیین حق برای چیست؟! به مطالب بعدی متن توجه نمایید.

3- صحابه از دیدگاه نهج البلاغه: ص 10.