آیا و چرا؟ صفحه 71

داشت مسلمانها این روایت را نقل کنند و تصحیح نمایند و شهادت دهند که عمر بارسول خدا موافق نبود و با او معارضه می کرد و در تدبیر بااو مخالفت می کرد و خودش را به درک حق، از رسول خدا عارف تر می دید در حالی که خدا فرموده: وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحی (1)

بعد از این کارشکنی و اعتراض، دست برنداشته باز، مترصد فرصت دیگری بود، که برایش پیش آمد و زمینه مخالفت برایش فراهم شد، آن وقت که،

9 «این هم مخالفت دیگر»

حضرت دستور داد انحروا بُدُنکم واحلقوا رؤسکم قربانی هارا بکشید و سرهایتانرا بتراشید، باز لب به اعتراض گشود که (فأمتنعوا و قالوا: کیف ننحر و نحلق ولم نطف بالبیت ولم نسع بین الصفاء والمروه،) امتناع کردند و گفتند: ما چگونه قربانی کرده و سربتراشیم در حالی که نه به بیت (خدا) طواف کرده ایم ونه میان صفا ومروه سعی نموده ایم!،

با این گفتار مجدداً خود را با رسول خدا در کفه ترازو قرار داد و متأسفانه موفق هم شد چون حتی یکنفر هم اقدام به کشتن قربانی نکرد به طوری که حضرت با ناراحتی تمام به چادر «ام سلمه» زوجه خویش آمد و جریان را گفت: ام سلمه پیشنهاد خوبی کرد و گفت: ای رسول خدا انحر أنت و احلق، فنحر رسول اللّه و حلق، فنحرالقوم علی خبث (علی غیر) یقین و شک و إرتیاب تو خودت نحر کن و سربتراش (هرکس از تو اطاعت می کند مشخص بشود) حضرت قربانی راکشت و سر تراشید و آنها نیز بدون یقین وباشک و شبهه (بناچار و برای ترس از پیامدهای بعدی) تبعیت کردند.(2)

1- الطرائف ص 441؛ سوره نجم آیه 3 و 4؛

2- بحارالأنوار ج 20 ص 353/ 13؛ با تفاوت کمی در مسند امام احمد از حدیث مسوّربن مخرمه و مروان بن حکم، نقل کرده و حلبی نیز در سیرهالنّبی از اهل اخبار آورده است که« انّ عمر جعل یردّ علی رسول اللّه الکلام» همانا عمر کلام رسول خدا را ردّ می کرد( النص و الاجتهاد: ص 97.