امام باقر علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 109

لَقَّبه بِه رَسولُ الله صلی الله علیه و آله ...؛ او سید فقهای حجاز است، که مردم فقه را از او و فرزندش جعفر فرا گرفتند. او ملقب به باقر است؛ کسی که علم را می شکافد و این لقبی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله بر او گذارده است...».(1)

شرف الدین ابو محمد عمر بن شجاع الدین محمد موصلی شافعی (م576 660 ه. ق)

شرف الدین ابو محمد عمر بن شجاع الدین محمد موصلی شافعی (م576 660 ه. ق)(2)

او از علمای اهل سنت و بر طریقه صوفیه بود. گرایش صوفی وی سبب نزدیکی به شیعه و علاقه به اهل بیت پیامبر شد؛ چنان که درباره امام محمدباقر علیه السلام گفته است: «هُو العَبدُ الذّاکرُ، الخاشِعُ الصابرُ، ذوالنَّسبِ الطاهرِ، و الدِّین الوافر، المُلقَّب بِالشّاکرِ، مِن سُلالهَ النّبیین، و عِترَه المُرسلین، الواسعُ العلمُ، الوافرُ الحلمُ؛ ایشان (محمد بن علی) بنده بسیار ذکرگو (یادکننده خدا)، متواضع و صبور، و صاحب اصل و نسب پاک، و بسیار متدین، ملقب به شاکر، و از سلاله پیامبران و عترت رسولان بود. دانشش گسترده و بردباری اش بسیار بود».(3)

محمد بن احمد بن ابی بکر قرطبی(م 671ه.ق)

محمد بن احمد بن ابی بکر قرطبی(م 671ه.ق)(4)

قرطبی در تفسیر آیه «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُم أَن تَذْبَحُوا بَقَرَهً...».(5) می نویسد: «وَ مِنهُ الباقرُ لِاَبِی جَعفرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلیٍّ زَینِ العَابِدینَ؛ لِاَنَّهُ بَقَرَ العِلمَ وَ عَرِفَ اَصلَه أی

1- شرح نهج البلاغه، ج15، ص277.
2- ولادت وی را به سال 576 و درگذشت او را به سال 657 یا 660 نوشته اند.
3- موصلی، مناقب آل محمد المسمی بالنعیم المقیم لعتره النبأ العظیم، ص118.
4- ابو عبدالله محمد بن احمد بن ابی بکر بن فرح انصاری خزرجی اندلسی قرطبی، مفسر و دارای تألیفات بسیار در تفسیر است؛ از جمله الجامع الاحکام که یکی از بزرگ ترین تفاسیر اهل سنت است. او در 29 شوال 671 ه .ق درگذشت.
5- بقره: 67.