امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 105

دو _ عبدالله بن عباس

دو _ عبدالله بن عباس

ابن ابی ملیکه برای ما نقل کرده است: «در همان حال که ابن عباس میان مسجد الحرام نشسته و منتظر دریافت خبری از حسین بن علی بود، کسی پیش او آمد و آهسته به او چیزی گفت. ابن عباس گفت: انالله و انا الیه راجعون. ما پرسیدیم: ای ابوالعباس! چه خبری شده؟ گفت: مصیبت بزرگی رخ داده که در پیشگاه خدا حساب می کنیم. نوکرم به من خبر داده که از ابن زبیر شنیده که می گفته است حسین بن علی کشته شده است. ابن عباس از جای خود برنخاسته بود که ابن زبیر آمد و او را تسلیت گفت و برگشت. ابن عباس برخاست و به خانه خویش رفت و مردم پیش او می رفتند تا تسلیت بگویند. ابن عباس گفت: رفتار سرزنش آمیز ابن زبیر برای من هم سان مصیبت حسین است. آیا هنگامی که ابن زبیر برای تسلیت گفتن پیش من آمد، دیدید که چگونه راه می رفت آیا این گونه رفتار چیزی جز سرزنش و شادمانی است»؟(1)

سه _ عبدالله بن جعفر طیار

سه _ عبدالله بن جعفر طیار

عبدالرحمان بن عبید، ابی الکنود می گوید: «هنگامی که خبر کشته شدن دو پسر عبدالله بن جعفر بن ابی طالب و حسین به وی رسید، مردم و غلامانشان برای تسلیت گویی پیش وی رفتند. در آن وقت یکی از غلامان به نام ابولسلاس گفت: این مصیبت را از حسین داریم و به سبب او به سرمان آمد است؛ عبدالله بن جعفر وقتی این سخن را شنید، با لنگه کفش خویش او را زد و گفت: ای پسر زن بوگندو، درباره حسین چنین می گویی؟ به خدا، اگر