امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 122

ی) آزادگی

ی) آزادگی

حسین علیه السلام فرمود: «کُونُوا فِی الدُّنْیا أَحْرَاراً إِنْ لَمْ یکُنْ لَکُمْ دِینٌ؛ اگر دین ندارید در دنیا آزاده باشید».(1)

ک) رعایت حق الناس

ک) رعایت حق الناس

سفیان ثوری از ابی الحجاف و او از پدرش نقل می کند که مردی به حسین علیه السلام گفت: «من بدهکاری دارم. حسین فرمود: کسی که بدهکار است، در جنگ ما شرکت نکند».(2)

ل) وصیت نامه امام حسین علیه السلام

ل) وصیت نامه امام حسین علیه السلام

امام هنگام خروج از مدینه به سوی مکه وصیت نامه ای به برادرش محمد حنفیه داد و چنین وصیت کرد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. هذا ما أَوْصی بِهِ الْحُسَینُ بنُ عَلِی بْنِ أَبِی طالِبٍ إِلی أَخیهِ مُحمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِابْنِ الْحَنَفِیهِ: أَنَّ الْحُسَینَ یشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، جاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ، وَ أَنَّ الْجَنَّهَ وَ النَّارَ حَقٌّ، وَ أَنَّ السَّاعَهَ آتِیهٌ لارَیبَ فیها، وَ أَنَّ اللَّهَ یبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ، وَ أَنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً، وَ لا بَطِراً، وَ لا مُفْسِداً، وَ لا ظالِماً، وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلاحِ فِی أُمَّهِ جَدِّی، أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعرُوفِ وَ أَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ، وَ أَسیرُ بِسیرَهِ جَدِّی وَ أَبی عَلی بْنِ أِبی طالِبٍ علیه السلام، فَمَنْ قَبِلَنِی بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللَّهُ أَوْلی بِالْحَقِّ، وَ مَنْ رَدَّ عَلَی هذا أَصْبِرُ حَتّی یقْضِی اللَّهُ بَینی وَ بَینَ الْقَوْمِ بِالْحَقِّ وَ هُوَ خَیرُ الْحاکِمینَ، وَ هذِهِ وَصِیتِییا أَخی الَیکَ وَ ما تَوْفیقی إِلّا بِاللَّهِ عَلَیهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیهِ أُنیبُ.(3)

1- الطبقات الکبری، ج 10، ص 473.
2- الطبقات الکبری، ج 10، ص 467؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 3.1.
3- ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج 5، ص 21.