امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 2

پیشگفتار

پیشگفتار

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین واصحابه الخیره المنتجبین

اسلام، آخرین دینی است که خالق هستی برای هدایت انسان ها به سوی کمال و سعادت در دنیا و آخرت بر خاتم انبیا، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله نازل کرد. آن حضرت یک عمر با دل سوزی و جان فشانی، هستی و جوانی خویش را در این راه نهاد و به اندازه ای ایثار کرد و برای هدایت مردم دل سوزاند که خداوند به او چنین خطاب کرد: «طه مَا أَنزَلْنَا عَلَیکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَی إِلَّا تَذْکِرَهً لِّمَن یخْشَی؛ ای طه، ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به زحمت بیفکنی! آن را فقط برای یادآوری کسانی که (از خدا) می ترسند، نازل ساختیم». (طه: 1_ 3)

خداوند در کلامی دیگر می فرماید: «فَلَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ عَلَی آثَارِهِمْ إِن لَّمْ یؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِیثِ أَسَفًا؛ گویی می خواهی به خاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاک کنی؛ اگر به این گفتار ایمان نیاورند». (کهف: 6)

سپس خداوند نهایت مهربانی و دل سوزی حضرت نسبت به مسلمانان را یاد آور می شود و می فرماید: «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ؛ به یقین، رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج های شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان، رئوف و مهربان است». (توبه: 128)