امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 32

زیرا آنچه می بینی بر سر ما روییده، کار خدا و به سبب شما بوده است. إنَّما أنبتَ ما تَری فی رُؤوسِنا اللهُ ثُم أنتم.(1)

در این ماجرا احترام ویژه عمر نسبت به حسین با آنکه کودک یا نوجوان است، به خوبی دیده می شود. ابن حجر عسقلانی پس از ذکر حدیث می گوید که سند این روایت، صحیح است.(2)

ب) ابن عباس

ب) ابن عباس

وی احترام زیادی برای حسن و حسین علیه السلام قائل بود، به گونه ای که مدرک بن عماره می گوید: «ابن عباس را دیدم که رکاب (اسب) حسن و حسین علیه السلام را می گرفت. به اوگفته شد: تو از آنان مسن تری؛ چرا چنین می کنی؟ ابن عباس گفت: این دو فرزندان رسول خدایند. آیا این سعادت من نیست که بتوانم رکاب برای آنان بگیرم».(3)

این علاقه و احترام ابن عباس پس از شهادت امام حسین علیه السلام نیز همچنان برقرار بود. رزین بن عبید می گوید: «ابن عباس را دیدم که وقتی علی بن الحسین نزد وی آمد، به او چنین گفت: خیر مقدم ای پسرحبیبم».(4)

ج) عمرو بن عاص

ج) عمرو بن عاص

با اینکه دشمنی وی با علی علیه السلام بر کسی پوشیده نیست، ولی در همان حال در روایت آمده که روزی وی در سایه کعبه نشسته بود که دید حسین

1- تهذیب الکمال، ج 6، ص 404.
2- الإصابه فی تمییز الصحابه، ج 2، ص 69.
3- تاریخ دمشق، ج 14، ص 180. عن مدرک بن عماره قال رأیت ابن عباس آخذا برکاب الحسن والحسین فقیل له أتأخذ برکابهما وأنت أسن منهما فقال إن هذین ابنا رسول الله صلی الله علیه و آله أو لیس من سعادتی أن آخذ برکابهما.
4- الطبقات الکبری، ج 10، ص 398.