امام حسین علیه السلام از دیدگاه اهل سنت صفحه 79

با توجه به این سخنان، امام حسین علیه السلام با هدف و برنامه پیش بینی شده و برای اجرای فرمان جدش قیام کرد، ازاین رو، دعوت مردم کوفه از وی و پاسخ گویی به دعوت آنان فقط برای اتمام حجت با آنان بوده است، وگرنه حضرت چنان که خود در این سخنان در اولین برخورد با آنان فرمود، به پیمان کوفیان دل خوش نبوده است و سابقه ناراستی آنان را به رخ آنان کشید. این سخنان گویای این واقعیت است که حضرت در اقدام خود درست تشخیص داده است.

9. امام حسین علیه السلام و مصلحت جویان

9. امام حسین علیه السلام و مصلحت جویان

یکی از مسائل مهم درباره حرکت و قیام سیدالشهدا، سخنان مصلحت جویان و خیرخواهان است. در کتاب های تاریخ و سیره، نام گروهی از سرشناسان آمده است که هر یک به زبان خاص خویش، خودداری حضرت از قیام و حرکت علیه یزید را می خواهند و پاسخ امام نسبت به هر یک به تناسب فکر و اندیشه اوست، ولی منطق اصلی دو طرف کاملاً مشخص است. یک طرف، امام حسین علیه السلام ، فرزند و دست پرورده رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی مرتضاست که به جهت آنکه سنت مرده و بدعت زنده شده و خطر نابودی اسلام را با حکومت یزید درک کرده است، برخود لازم می داند قیام کند و به گفته رسول خدا صلی الله علیه و آله که فرمود: «کسی که حاکم ستمگر را بببیند، نباید سکوت کند.» تمسک کرده و برای احیای سنت و امر به معروف بر انجام وظیفه پای می فشرد، هر چند به قیمت جان او باشد و به صراحت می فرماید: «وَ اللهِ اِنّی لَأرْجُو اَن یَکونَ خَیراً ما ارادَ اللهُ بِنا، قُتِلنا أمْ ظَفَرنا؛(1)به خدا قسم، از خداوند امید رقم زدن خیر برای خودمان دارم، چه در این راه کشته شویم یا آنکه پیروز گردیم».