زبان به کام عطش صفحه 103

ص:108

گذشته از اینکه برای چندمین بار، بی اطّلاعی و غرض ورزی نویسنده مزبور آشکار می شود، بدانید که هیچ یک از نقل ها بر نزدیک شدن امام به سپاه دشمن دلالت ندارد؛ ضمن اینکه برای شنیده شدن طنین ندای مولا توسّط دشمنان، نیازی نبود امام به آنان نزدیک شوند زیرا خودشان اردوی امام را در حلقه محاصره قرار داده بودند و بحث درباره این موضوع، پیش از این گذشت.(1)

خویش یا هیچ

امّا درباره نَسَب دشمنان امام؛ چه کسی گفته سپاه ابن زیاد، فک و فامیل امام بودند؟ سیّدالشّهداء، فرزند پیامبرخدا، علیّ مرتضی و فاطمه زهرا صلوات الله علیهم اجمعین است، پاک زاده ای از نسل پاکان دو سرا. علم المهتدین و یعسوب الدّین، مولانا اباعبدالله الحسین صلوات الله و سلامه علیه، از قبیله قریش و خاندان بنی هاشم هستند و بنی هاشم در مدینه مستقر بودند و بسیاری از آنان همراه امام بودند. لشکر عمر سعد از کوفیان و شامیان بودند، نه از مدینه و بنی هاشم.(2)

1- رجوع کنید به صفحه 69 از همین کتاب.

2- ر.ک: الإمام الحسین علیه السّلام و أصحابه: ج1 ص253.