زبان به کام عطش صفحه 12

ص:17

تأثیر بیرونی آن را درک کرده، امّا برنمی تابند. و این است پاسخ کوبنده حق به آنان: «یُریدُونَ لِیُطْفِئوُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»(1) و البته اراده الهی چیره است، هرچند کافران و مشرکان، ناخوش دارند.

تمام کسانی که مصباح الهدی و سفینه النّجاه، امام شهیدان حسین علیه السّلام را دوست می دارند و آگاهند از حقیقت و واقعیّت ماجرای عاشورا، وظیفه دارند در برابر این هجوم، قد افراشته و از مسموم شدن اذهان پاک شیعیان امام زمان جلوگیری کنند که در زیارت آن مظلوم بی یاور چنین می خوانیم: «وَ أَنَّکَ ثارُ اللَّهِ فی أَرْضِهِ حَتّیٰ یَسْتَثیرَ لَکَ مِنْ جَمیعِ خَلْقِهِ و (گواهی می دهم) که تو «ثارالله» در زمین هستی تا اینکه خداوند از تمامی آفریدگانش، برای تو خون خواهی کند».(2)

و این یعنی «خون حسین به گردن تک تک ماست»...

فصل اول

وای... عطش

اشاره

1- سوره (٦١) الصّف آیه9.

2- کامل الزّیارات: ص194-196 باب79 ح1 و ص216-218 ب79 ح12.