- تقریر آیه الله تربتی کربلایی 1
- پیشگفتار 6
- فصل اول 12
- وای... عطش 12
- اشاره 12
- مقدمه 18
- پاسخ 32
- فصل دوم 56
- رنگ نداشت... 56
- اشاره 56
- پاسخ 61
- چرایی تمام ماجرا 67
- چرایی تحمیل عطش به خاندان عصمت 70
- چرایی هدف قرار گرفتن شیرخوارگان 71
- اشاره 71
- در پی پاسخ 72
- نامه یزید به عبیدالله 73
- خطبه امام در شب عاشورا 73
- اشاره 78
- تنها، امام سجّاد 78
- عصر عاشورا 79
- در کوفه 80
- در شام 81
- سرانجام کاروان آزادگان حسینی 82
- چرایی هدف قرار گرفتن طفل تشنه 87
- اشاره 90
- خردسال خواندن امام سجّاد علیه السّلام 90
- عصر عاشورا 93
- مجلس ابن زیاد 95
- پایان 99
- خویش یا هیچ 103
- گره اصلی در شهادت علی اصغر علیه السّلام 112
- سخن آخر 116
- فصل سوّم 118
- اشاره 118
- مشک به دوش 118
- مقدمه 123
- پاسخ 131
- پایانی بر آغاز 139
- فهرست منابع و مأخذ 144
- تصاویر 161
- تصویر شماره (١) 161
- پوشش گیاهی منطقه کربلا در سال ٦١ هجری 161
- تصویر شماره (٢) 162
- بیابان های موجود در مسیر حرکت کاروان حسینی 162
- محلّ های کفّ العبّاس در شهر مقدّس کربلا 163
- تصویر شماره (٣) 163
- تقویم سال میلادی، فصل ها و ماه های آن 164
- تصویر شماره (٤) 164
ص:128
هنرمند سیرک بوده؟
اصلاً دست حضرت چگونه قطع شده؟ از مچ؟ از آرنج؟ از کتف؟ با چه چیز قطع شده؟ شمشیر؟ خاطرم هست در یک مراسم مذهبی در محرم روضه خوان گفت با کمان به سوی دست حضرت نشانه رفته اند و دست را قطع کرده اند. مگر کمان های آن ها تبر پرتاب می کرده است؟
خون ریزی شدید ناشی از قطع شدن دست در این میان کشک بوده؟ آیا حضرت به خاطر حضرت بودنشان چند لیتر بیشتر از انسان های معمولی خون داشته اند که در میانه راه به دلیل کم خونی نمرده اند؛ یا دست کم از هوش نرفته اند؟ به راستی مذهب عقلی را که فکر می کند نمی رباید؟
این تنها سه نمونه از افسانه های عاشورا بود. به داستان غسل کردن قاسم نیز اشاره ای نکردم؛ زیرا برخی از مسلمانان خود این داستان رو قبول ندارند. از این دست افسانه ها بسیار است. امیدوارم بیاموزیم که تنها عقل و اندیشه خود را میزان قرار دهیم.
مقدمه
آشکار است که این سیاق «پرسش» نیست، حتّی «شبهه» هم نیست بلکه «حرمت شکنی» است. هرچند این همه بی حیایی نمی تواند بی پاسخ بماند، ولی هیچ واژه ای، پستی و پلیدی چنین بی پروایی را درخور نیست و البته نیکوتر است که به آتش قهر و غضب الهی، پاسخ داده شود «ملعونی» که بر عبّاس، متعرّض می شود.
مقام ماه بنی هاشم، بر هیچ انسان منصفی پوشیده نیست و حتی