- پیش گفتار 3
- بخش اوّل: ساختار مذهبی اهل سنت در ایران 6
- اشاره 6
- مذاهب اربعه در ایران 6
- جمعیت مذاهب اربعه 8
- مراکز دینی و حوزه های علمیه ی اهل سنت در ایران 8
- سازمان دینی اهل سنت در ایران 12
- 1_ بنیانگذاران فکری 15
- اشاره 15
- تمایزهای مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- بخش دوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- اشاره 15
- 2 _ باورهای فکری درباره ی قیاس و استحسان 16
- 3 _ قدمت قرآن 18
- 4_ عبادت ها 19
- اشاره 19
- الف _ «نماز جمعه» 19
- ب _ «نماز جماعت» 21
- 5 _ محرمات 22
- اشاره 22
- الف _ غنا 22
- ب _ تراشیدن ریش 24
- 6 _ عملکردهای سیاسی 25
- اشاره 25
- مالکی 25
- شافعی 25
- حنفی 25
- حنبلی 27
- اشتراک های مذاهب اربعه با یکدیگر 28
- 1 _ توحید 28
- اشاره 28
- 2 _ قرآن 29
- 4 _ پیامبر صلی الله علیه و آله و تدوین فکر دینی 30
- 3 _ معاد 30
- 6 _ پیشینه ی تاریخی 31
- 5 _ خلافت 31
- 7 _ واجبات و محرمات 32
- 8 _ اجتهاد در دین 33
- 9 _ عبادت 33
- 10_ ازدواج و طلاق 34
- 1 _ ولایت و رهبری 37
- تمایزهای مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- اشاره 37
- بخش سوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- اشاره 37
- 2_ تأسیس مذهب 39
- 3_ اجتهاد 41
- 4 _ جبر و اختیار 44
- اشتراک های پیروان مذاهب اربعه با مذهب امامیه 45
- اشاره 45
- اشاره 45
- الف _ اشتراک سیاسی 45
- 1_ همراهی با نظام 45
- 2_ پیروی از ولی امر و رهبری 47
- 3_ آسیب شناسی اشتراک سیاسی 49
- اشاره 51
- ب _ اشتراک اجتماعی 51
- 1_ میهن دوستی 51
- 2_ فرهنگ شهادت 53
- 1_3_ معاشرت 55
- 3_ آداب و رسوم 55
- اشاره 55
- 2_3_ سرگرمی ها 57
- 4_ دیگر دوستی 59
- 5_ فرهنگ تعاون 60
- اشاره 62
- 6_ نظام خانوادگی 62
- 1_6_ حقوق زن و مرد در نظام خانواده 62
- 2_6_ مشروعیت ازدواج با مذاهب دیگر 65
- اشاره 66
- 1_ حجاب و غیرت ناموسی 66
- ج _ اشتراک فرهنگی 66
- 2_ فعالیت های سیاسی _ اجتماعی زنان 68
- د _ اشتراک اعتقادی 72
- الف _ توحید 72
- اشاره 72
- 1_ توحید و شرک 72
- اشاره 72
- ب _ شرک 73
- 2_ حدود و ارتداد 75
- 3_ اهلبیت و مهدویت 78
- 4_ تقیه و جواز آن 82
- 5_ اولی الامر 86
- 1_ پیروی از احکام مذهبی 88
- اشاره 88
- ه _ اشتراک عبادی 88
- 2_ اهمیت واجبات و مستحبات 89
- 3_ حساسیت های عبادی 91
- 4_ ضرورت نماز جماعت 93
- 5_ جایگاه و پی آمدهای دعا 94
- 6_ قداست اماکن مقدسه 96
- بخش چهارم: نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 98
- اشاره 98
- نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 99
- 1_ کاهش جایگاه ارزش های مذهبی 100
- زیان های اختلاف پیروان مذاهب اسلامی در برابر تهدید استعمار 100
- 2_ رکود جنبش های فکری و سیاسی: 102
- 3_ در تنگنا قرار گرفتن دولت مرکزی: 103
- 4_ تحریک تعصب های بی جا: 106
- بزرگ نمایی اختلاف ها ابزار سلطه ی فرهنگی استعمار 107
- گسترش بحران هویت مذهبی _ فرهنگی در جامعه ی اسلامی (آسیب شناسی مشترک) 110
- اشاره 110
- 1_ گسترش مواد مخدر 110
- 2_ تجمل گرایی 111
- 3_ مدپرستی 112
- پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- 1_ ایجاد همدلی 114
- اشاره 114
- بخش پنجم: پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- اشاره 114
- 2_ تقویت نظری و عملی مبانی مشترک 115
- 3_ احترام به اصول و اندیشه ها 116
- 4_ دوری از موج آفرینی 117
- 5_ تنش زدایی 117
- 1_ توجه به پیشینه ی مذاهب در ایران 118
- اشاره 118
- راه کارهای تبیین اشتراک ها 118
- ایجاد حس مسؤولیت 119
- اشاره 119
- 2_ تقویت ارزش های مذهبی نزدیک با تشیع 119
- 1_ بیداری وجدان دینی _ انسانی 120
- 2_ برانگیختن انگیزه های مذهبی 120
- 1_ زنده ساختن فرهنگ تعاون 121
- اشاره 121
- عوامل انگیزش مذهبی 121
- 3_ امنیت همگانی 122
- 2_ شعار استقلال طلبی 122
- 5_ تبیین ضرورت وحدت از دیدگاه مذاهب 123
- 4_ شکوفایی ملی 123
- کتاب نامه 126
ص:105
می کنند این است که دین باید قلمروی فعالیت خود را بشناسد. دین داران نیز باید به جنبه های عبادی و اخلاقی دین خویش بپردازند و از دست یازیدن به امور سیاسی بپرهیزند تا به دنیامحوری دچار نگردند. استعمارگران با گسترش اندیشه ی جدایی دین و سیاست، حتی در برخی موارد دین را مخالف پیشرفت های علمی قلمداد کردند. آنان برای عملی شدن هدف های پنهانی خویش کوشیدند از چندگانگی مذاهب برای درهم شکستن محور مشترک آن ها یعنی اسلام سود جویند. موضع گیری منفی برخی مذهب گرایان در برابر جنبش های نوین فکری و سیاسی یا سازش کاری آنان با زمام داران مستبد هماره به عنوان حربه ی اصلی استعمار برای کوبیدن دیگر مذهب ها و نحله های فکری موجود در یک جامعه بوده است تا از پیدایش جنبش های رهایی بخش پیشگیری کند.
«جنبش های ایدئولوژیکی اسلام تحت الشعاع اندیشه های دیگران، ماهیت خود را از دست دادند. دینی که سراسر آن سیاست بود به مرحله ای رسید که آن را با سیاست مباین دانستند و حتی گفتند دین و سیاست دو مسأله ی جداگانه هستند. در نتیجه اندیشه ها عوض شدند و به کج راهه رفتند و جوشش انقلابی مردم به خاموشی گرایید.»(1)
3_ در تنگنا قرار گرفتن دولت مرکزی:
شیوه ی دیرینه ی قدرت های سلطه گر، این است که در هر منطقه ای سرزمینی را به عنوان مسأله ی اختلافی میان دو یا چند کشور دیگر پدید
1- تفرقه؛ مسأله ی روز ما، ص 45.