- پیش گفتار 3
- اشاره 6
- بخش اوّل: ساختار مذهبی اهل سنت در ایران 6
- مذاهب اربعه در ایران 6
- مراکز دینی و حوزه های علمیه ی اهل سنت در ایران 8
- جمعیت مذاهب اربعه 8
- سازمان دینی اهل سنت در ایران 12
- اشاره 15
- بخش دوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- 1_ بنیانگذاران فکری 15
- اشاره 15
- تمایزهای مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- 2 _ باورهای فکری درباره ی قیاس و استحسان 16
- 3 _ قدمت قرآن 18
- الف _ «نماز جمعه» 19
- 4_ عبادت ها 19
- اشاره 19
- ب _ «نماز جماعت» 21
- اشاره 22
- الف _ غنا 22
- 5 _ محرمات 22
- ب _ تراشیدن ریش 24
- مالکی 25
- اشاره 25
- شافعی 25
- 6 _ عملکردهای سیاسی 25
- حنفی 25
- حنبلی 27
- اشتراک های مذاهب اربعه با یکدیگر 28
- اشاره 28
- 1 _ توحید 28
- 2 _ قرآن 29
- 4 _ پیامبر صلی الله علیه و آله و تدوین فکر دینی 30
- 3 _ معاد 30
- 5 _ خلافت 31
- 6 _ پیشینه ی تاریخی 31
- 7 _ واجبات و محرمات 32
- 8 _ اجتهاد در دین 33
- 9 _ عبادت 33
- 10_ ازدواج و طلاق 34
- 1 _ ولایت و رهبری 37
- تمایزهای مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- بخش سوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- اشاره 37
- اشاره 37
- 2_ تأسیس مذهب 39
- 3_ اجتهاد 41
- 4 _ جبر و اختیار 44
- اشاره 45
- الف _ اشتراک سیاسی 45
- اشتراک های پیروان مذاهب اربعه با مذهب امامیه 45
- 1_ همراهی با نظام 45
- اشاره 45
- 2_ پیروی از ولی امر و رهبری 47
- 3_ آسیب شناسی اشتراک سیاسی 49
- ب _ اشتراک اجتماعی 51
- اشاره 51
- 1_ میهن دوستی 51
- 2_ فرهنگ شهادت 53
- اشاره 55
- 3_ آداب و رسوم 55
- 1_3_ معاشرت 55
- 2_3_ سرگرمی ها 57
- 4_ دیگر دوستی 59
- 5_ فرهنگ تعاون 60
- 1_6_ حقوق زن و مرد در نظام خانواده 62
- 6_ نظام خانوادگی 62
- اشاره 62
- 2_6_ مشروعیت ازدواج با مذاهب دیگر 65
- 1_ حجاب و غیرت ناموسی 66
- اشاره 66
- ج _ اشتراک فرهنگی 66
- 2_ فعالیت های سیاسی _ اجتماعی زنان 68
- اشاره 72
- د _ اشتراک اعتقادی 72
- اشاره 72
- الف _ توحید 72
- 1_ توحید و شرک 72
- ب _ شرک 73
- 2_ حدود و ارتداد 75
- 3_ اهلبیت و مهدویت 78
- 4_ تقیه و جواز آن 82
- 5_ اولی الامر 86
- ه _ اشتراک عبادی 88
- 1_ پیروی از احکام مذهبی 88
- اشاره 88
- 2_ اهمیت واجبات و مستحبات 89
- 3_ حساسیت های عبادی 91
- 4_ ضرورت نماز جماعت 93
- 5_ جایگاه و پی آمدهای دعا 94
- 6_ قداست اماکن مقدسه 96
- اشاره 98
- بخش چهارم: نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 98
- نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 99
- زیان های اختلاف پیروان مذاهب اسلامی در برابر تهدید استعمار 100
- 1_ کاهش جایگاه ارزش های مذهبی 100
- 2_ رکود جنبش های فکری و سیاسی: 102
- 3_ در تنگنا قرار گرفتن دولت مرکزی: 103
- 4_ تحریک تعصب های بی جا: 106
- بزرگ نمایی اختلاف ها ابزار سلطه ی فرهنگی استعمار 107
- گسترش بحران هویت مذهبی _ فرهنگی در جامعه ی اسلامی (آسیب شناسی مشترک) 110
- 1_ گسترش مواد مخدر 110
- اشاره 110
- 2_ تجمل گرایی 111
- 3_ مدپرستی 112
- اشاره 114
- پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- اشاره 114
- بخش پنجم: پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- 1_ ایجاد همدلی 114
- 2_ تقویت نظری و عملی مبانی مشترک 115
- 3_ احترام به اصول و اندیشه ها 116
- 5_ تنش زدایی 117
- 4_ دوری از موج آفرینی 117
- اشاره 118
- راه کارهای تبیین اشتراک ها 118
- 1_ توجه به پیشینه ی مذاهب در ایران 118
- اشاره 119
- ایجاد حس مسؤولیت 119
- 2_ تقویت ارزش های مذهبی نزدیک با تشیع 119
- 1_ بیداری وجدان دینی _ انسانی 120
- 2_ برانگیختن انگیزه های مذهبی 120
- عوامل انگیزش مذهبی 121
- 1_ زنده ساختن فرهنگ تعاون 121
- اشاره 121
- 3_ امنیت همگانی 122
- 2_ شعار استقلال طلبی 122
- 5_ تبیین ضرورت وحدت از دیدگاه مذاهب 123
- 4_ شکوفایی ملی 123
- کتاب نامه 126
ص:106
می آورند تا دو ملت را در طول سالیان دراز رو در روی هم دیگر قرار دهند. دراین صورت، همه ی تلاش و توجه دولت های مرکزی و مردم آن کشورها به همان منطقه ی مورد اختلاف معطوف می گردد و از فعالیت های توطئه گرانه ی استعمار باز می مانند. مشکل سرزمین تبت (هند _ چین)، کشمیر(پاکستان _ هند) دیورند (پاکستان _ افغانستان) جزیره ی ابوموسی (ایران _ امارات متحده ی عربی) و قره باغ (ارمنستان _ آذربایجان) نمونه هایی از این نقشه ی حساب شده است. با این حال، اگر مسأله ی چهره ی مذهبی به خود بگیرد، اختلاف مذاهب یا نیروی فشار مذهب و وجود مشروعیت ناشی از آن به پدیده ای خطرناک برای سیاست های دولت مرکزی تبدیل خواهد شد. قدرت های سلطه جو همیشه می کوشند نحله های نژادی و مذهبیِ مخالف با سیاست های کلی نظام حاکم بر جامعه را بیابند و آن را بر ضد منافع و مصالح عمومی تحریک کنند تا مشروعیت نظام موجود در قلمروی فکری صاحبان اندیشه ها و مذاهب دیگر کاهش یابد. بدین ترتیب سیاست گذاران نظام در برابر چالش های نژادی مذهبی جدیدی قرار می گیرند. اگر مذاهب موجود با کشورهای همسایه، اشتراک زبانی، فرهنگی و نژادی داشته و در درون نیز با کمبودهای اقتصادی و فرهنگی رو به رو باشند، روحیه ی بیگانگی و جدا ماندن از مشارکت ملی در آنان رشد می کند. در نتیجه گرایش به پذیرش اندیشه های کشورهای بیگانه در آنان افزایش می یابد. برنامه ریزان کلان جامعه که به اقتدار و وحدت ملی می اندیشند، برای جهت دادن اندیشه ی چنین مردمی به سوی مصالح ملی باید بکوشند با در نظر گرفتن واقعیت های موجود در کشور و جهان پیرامون خود، همگرایی ملی و مذهبی را به جامعه بازگردانند.