- پیش گفتار 3
- بخش اوّل: ساختار مذهبی اهل سنت در ایران 6
- اشاره 6
- مذاهب اربعه در ایران 6
- جمعیت مذاهب اربعه 8
- مراکز دینی و حوزه های علمیه ی اهل سنت در ایران 8
- سازمان دینی اهل سنت در ایران 12
- اشاره 15
- تمایزهای مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- اشاره 15
- 1_ بنیانگذاران فکری 15
- بخش دوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با یکدیگر 15
- 2 _ باورهای فکری درباره ی قیاس و استحسان 16
- 3 _ قدمت قرآن 18
- الف _ «نماز جمعه» 19
- 4_ عبادت ها 19
- اشاره 19
- ب _ «نماز جماعت» 21
- اشاره 22
- 5 _ محرمات 22
- الف _ غنا 22
- ب _ تراشیدن ریش 24
- حنفی 25
- اشاره 25
- مالکی 25
- 6 _ عملکردهای سیاسی 25
- شافعی 25
- حنبلی 27
- 1 _ توحید 28
- اشاره 28
- اشتراک های مذاهب اربعه با یکدیگر 28
- 2 _ قرآن 29
- 4 _ پیامبر صلی الله علیه و آله و تدوین فکر دینی 30
- 3 _ معاد 30
- 5 _ خلافت 31
- 6 _ پیشینه ی تاریخی 31
- 7 _ واجبات و محرمات 32
- 9 _ عبادت 33
- 8 _ اجتهاد در دین 33
- 10_ ازدواج و طلاق 34
- تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- 1 _ ولایت و رهبری 37
- اشاره 37
- تمایزهای مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- اشاره 37
- بخش سوم: تمایز و اشتراک مذاهب اربعه با مذهب امامیه 37
- 2_ تأسیس مذهب 39
- 3_ اجتهاد 41
- 4 _ جبر و اختیار 44
- اشاره 45
- 1_ همراهی با نظام 45
- اشتراک های پیروان مذاهب اربعه با مذهب امامیه 45
- الف _ اشتراک سیاسی 45
- اشاره 45
- 2_ پیروی از ولی امر و رهبری 47
- 3_ آسیب شناسی اشتراک سیاسی 49
- 1_ میهن دوستی 51
- اشاره 51
- ب _ اشتراک اجتماعی 51
- 2_ فرهنگ شهادت 53
- اشاره 55
- 3_ آداب و رسوم 55
- 1_3_ معاشرت 55
- 2_3_ سرگرمی ها 57
- 4_ دیگر دوستی 59
- 5_ فرهنگ تعاون 60
- 1_6_ حقوق زن و مرد در نظام خانواده 62
- 6_ نظام خانوادگی 62
- اشاره 62
- 2_6_ مشروعیت ازدواج با مذاهب دیگر 65
- 1_ حجاب و غیرت ناموسی 66
- اشاره 66
- ج _ اشتراک فرهنگی 66
- 2_ فعالیت های سیاسی _ اجتماعی زنان 68
- اشاره 72
- د _ اشتراک اعتقادی 72
- اشاره 72
- الف _ توحید 72
- 1_ توحید و شرک 72
- ب _ شرک 73
- 2_ حدود و ارتداد 75
- 3_ اهلبیت و مهدویت 78
- 4_ تقیه و جواز آن 82
- 5_ اولی الامر 86
- ه _ اشتراک عبادی 88
- اشاره 88
- 1_ پیروی از احکام مذهبی 88
- 2_ اهمیت واجبات و مستحبات 89
- 3_ حساسیت های عبادی 91
- 4_ ضرورت نماز جماعت 93
- 5_ جایگاه و پی آمدهای دعا 94
- 6_ قداست اماکن مقدسه 96
- بخش چهارم: نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 98
- اشاره 98
- نقش استعمار در چندگانگی مذاهب اسلامی 99
- زیان های اختلاف پیروان مذاهب اسلامی در برابر تهدید استعمار 100
- 1_ کاهش جایگاه ارزش های مذهبی 100
- 2_ رکود جنبش های فکری و سیاسی: 102
- 3_ در تنگنا قرار گرفتن دولت مرکزی: 103
- 4_ تحریک تعصب های بی جا: 106
- بزرگ نمایی اختلاف ها ابزار سلطه ی فرهنگی استعمار 107
- اشاره 110
- گسترش بحران هویت مذهبی _ فرهنگی در جامعه ی اسلامی (آسیب شناسی مشترک) 110
- 1_ گسترش مواد مخدر 110
- 2_ تجمل گرایی 111
- 3_ مدپرستی 112
- 1_ ایجاد همدلی 114
- پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- اشاره 114
- بخش پنجم: پیشنهادهایی برای دست یابی به وحدت 114
- اشاره 114
- 2_ تقویت نظری و عملی مبانی مشترک 115
- 3_ احترام به اصول و اندیشه ها 116
- 5_ تنش زدایی 117
- 4_ دوری از موج آفرینی 117
- راه کارهای تبیین اشتراک ها 118
- 1_ توجه به پیشینه ی مذاهب در ایران 118
- اشاره 118
- اشاره 119
- ایجاد حس مسؤولیت 119
- 2_ تقویت ارزش های مذهبی نزدیک با تشیع 119
- 2_ برانگیختن انگیزه های مذهبی 120
- 1_ بیداری وجدان دینی _ انسانی 120
- اشاره 121
- عوامل انگیزش مذهبی 121
- 1_ زنده ساختن فرهنگ تعاون 121
- 2_ شعار استقلال طلبی 122
- 3_ امنیت همگانی 122
- 4_ شکوفایی ملی 123
- 5_ تبیین ضرورت وحدت از دیدگاه مذاهب 123
- کتاب نامه 126
ص:113
2_ تجمل گرایی
فطرت آدمی هماره در کنکاش درباره ی ناشناخته ها و نایافته های زندگی و پرکردن خلأ آن ها است، ولی این حس کنجکاوی در دوره ی جوانی به اوج خود می رسد. چنان چه این میل فطری به درستی برآورده نگردد، ممکن است به نابسامانی های روحی و روانی تبدیل شود. روی آوردن به تجمل گرایی نمونه ی بارز این مسأله است. در این حالت، فرد با گرد آوردن وسایل و امکانات مادی زندگی که بیش تر آن ها هیچ گونه کاربردی ندارند، می کوشد میل سرکوب شده ی خویش را برآورده سازد. گفتنی است تجددخواهی نیز با تجمل گرایی، پیوند نزدیکی دارد. در این حالت، فرد و جامعه ی خود باخته در برابر فرهنگ بیگانه، پیشرفت و نوآوری دیگران را در علوم و فنون، تمدن می پندارد و می کوشد با تقلید از ظاهر آنان، به پیشرفت دست یابد. این در حالی است که وی هیچ گاه به پیشرفت دست نخواهد یافت، زیرا استعمارگران فرهنگی با آگاهی از شیفتگی افراد و جامعه های خود باخته به فرهنگ آنان، برای نفوذ در لایه های زیرین آن جامعه تلاش خواهند کرد. استعمارگران با تزریق کالاهای تجملی خویش، به حسّ نوجویی افراد چنین جامعه ای پاسخ مثبت می دهند و با در دست گرفتن زمام اختیار آنان، جامعه را از هویت ملی و دینی آن تهی می سازند. هر گاه تضاد فکری در جامعه ای فراوان و نگرش اعضای آن به جهان، سطحی باشد، به بهره گیری نامحدود از دست آوردهای مادی روی می آورند. بنابراین، برای همسان شدن با دنیای به اصطلاح پیشرفته، ریزه خوار فرآورده های آنان می گردند و چنان به آن خو می گیرند که گویا