تشیع و تسنن: کاوشی در اشتراک ها و افتراق ها صفحه 56

ص:58

یک که در سخن گفتن با برادر خویش پیش گیرد، در روز قیامت پیش تر به بهشت خواهد رفت».(1)

امام سجاد (ع) درباره ی خوش برخوردی با برادران دینی فرموده است: «کسی که به برادر خود خوش باش بگوید خداوند درباره ی او خواهد نوشت: خوش باش تا روز قیامت».(2)

حضرت علی (ع) درباره ی انفاق به برادران دینی چنین می فرماید: «خوشا به حال کسی که خُلقش را نیکو گرداند و فزونی اموال خود را به دیگران انفاق کند».(3) اهل تشیع در فروتنی، اظهار محبت نسبت به برادر دینی و گذشت نیز به عنوان اخلاق معاشرتی پافشاری ویژه ای دارند.

تسنن

در نظر مذاهب اربعه، معاشرت با برادر دینی، پاداش دنیوی و اخروی فراوانی در بر دارد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ی دست دادن و احوال پرسی مسلمانان با یکدیگر فرموده اند: «با یکدیگر مصافحه کنید ؛ زیرا مصافحه کینه و حسد را از بین می برد و انسان را از گناه پاک می کند. پروردگار از کسی که زودتر چنین کند، خشنود است و دست خدا با دست آن دوستی است که با یکدیگر مصافحه می کنند».(4)

1- مصادقه الاخوان، شیخ صدوقره، ص 63.
2- مصادقه الاخوان، شیخ صدوقره، ص 19.
3- به نقل از اتحاد و دوستی، سید حسن ابطحی، ص 297.
4- وسایل، کتاب عشرت، ص 121.