مهدویت و انتظار از دیدگاه اهل سنت صفحه 114

2. شبهه ابن خلدون

اشاره

ابن خلدون در مقدمه، احادیث مربوط به حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف را نقل کرده و اظهار داشته است که آنها را ائمه حدیث، مانند ترمذی، ابی داود، بزاز، ابن ماجه، حاکم و... نقل کرده اند. وی در ادامه تأیید می کند که در طول تاریخ، در میان همه مسلمانان مشهور بوده است که مردی از اهل بیت علیهم السلام در آخرالزمان قیام می کند و حکومتی جهانی بر پایه عدالت تشکیل می دهد، ولی با همه این تأییدها، در ادامه به سند احادیث ایراد می گیرد و با استناد به قاعده «مقدم بودن جرح بر تعدیل»(1) نتیجه می گیرد که بیشتر احادیث مربوط به حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف ، از نظر سند مخدوش است، مگر تعداد بسیار اندکی.(2)

پاسخ

اول اینکه، احادیث مربوط به حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف ، بنا بر اعتراف بسیاری از دانشمندان اهل سنت متواترند و همان طور که توضیح داده شد، تفاوت میان حدیث متواتر و غیر متواتر این است که در حدیث متواتر، دلیلی برای بررسی سند وجود ندارد؛ زیرا به خاطر نقل های فراوان، شکی در صدور آن نیست.

دوم، ابن خلدون در پایان سخنش اعتراف می کند که تعداد اندکی از روایت ها از نظر سند صحیح هستند. حال سؤال این است که وظیفه ما در برابر این تعداد اندک چیست؟ آیا به خاطر ضعف دیگر احادیث، اینها نیز باید رد