مهدویت و انتظار از دیدگاه اهل سنت صفحه 115

شوند و آیا این کار، تکذیب سخن پیامبر صلی الله علیه و آله نیست؟!

پاسخ احمد بن محمد صدّیق به ابن خلدون

ابن صدیق، در رساله خود به نام ابراز الوهم المکنون من کلام ابن خلدون، به ایرادهای ابن خلدون درباره سند احادیث، پاسخ داده و در ادامه، روایت هایی را آورده است که ابن خلدون اصلاً ذکر نکرده بود. از دلایل ایشان این است که ابن خلدون با روایت هایی که خودش قبول دارد و سند آنها صحیح است چه می کند؟ آیا به دلیل اینکه تعدادشان کم است باید رد شوند؟ و آیا ایشان فقط به روایت مشهور یا متواتر عمل می کند؟! بی شک چنین چیزی ممکن نیست.

استاد احمد محمد شاکر (دانشمند معاصر مصری) در کتاب مقالید الکنوز می نویسد:

ابن خلدون از چیزی که به آن علم ندارد، پیروی کرده و خود را در مهلکه انداخته است. مشاغل سیاسی و امور دولتی و خدمت [به ]ایران و پادشاهان بر او غلبه یافته و گمان کرده عقیده داشتن به ظهور مهدی، عقیده ای شیعی است... . او به خاطر روش سیاسی خاصی که داشته احادیث مهدی را تضعیف کرده است... . این فصل از مقدمه ابن خلدون، پُر است از غلط های بسیار در نام های رجال و علل احادیث و البته احدی نباید به آن اعتماد کند.(1)

3. تهمت احمد امین به شیعه

اشاره

احمد امین نیز در کتاب فجرالاسلام پس از تضعیف احادیث مربوط به حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف می نویسد:

فَکَما وَضَعَ الْاُمَوِیُّون اَلْحَدیثَ فی فَضایِلِ الصَّحابَه ما عَدا عَلِیّا وَ الْها شِمیّین وَ خاصّه عُثْمان،