مهدویت و انتظار از دیدگاه اهل سنت صفحه 61

5. ابن خلدون در مقدمه اش اظهار می دارد موضوع ظهور حضرت مهدی،در طول دوران و عصرها، از موضوع های مشهور میان عموم مسلمانان بوده است:

اِعْلَمْ اَنَّ الْمَشْهُورَ بَیْنَ الْکافَّهِ مِنْ اَهْلِ الْأِسْلامِ عَلَی مَمَرِّالْأَعْصارِ، اَنَّهُ لابُدَّ فی آخِرِ الزَّمان مِنْ ظُهُورِ رَجُلٍ مِنْ اَهْلِ الْبَیْتِ، یُؤَیِّدُ الدِّینَ وَ یُظْهِرُ الْعَدْلَ وَ یَتْبَعُهُ الْمُسْلِمُونَ وَ یَسْتَولی عَلی مَمالِکِ الْأِسْلامِیَّهِ وَ یُسَمّی بِمَهْدِی.(1)

بدان که میان همه مسلمانان در طول دوران، این مشهور بوده است که در آخرالزمان مردی از اهل بیت ظهور خواهد کرد که دین را تأیید و عدل را ظاهر می کند و مسلمانان از او پیروی خواهند کرد و او بر سرزمین های اسلامی چیره خواهد شد و او مهدی نامیده شده است.

فتوای علمای مذاهب اربعه درباره ظهور حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف

از دیگر شواهدی که بر حتمی بودن مسئله ظهور حضرت مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف در آخرالزمان دلالت دارد، اظهار نظرهای رسمی است که علمای مذاهب مختلف اسلامی در این باره منتشر کرده اند و در این قسمت، به یک نمونه از کتاب البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان اشاره می کنیم:

در سال 952 ه . ق، جمعی از مسلمانان، از علمای مکه خواستند نظر خود را درباره طایفه ای که به مهدویت شخصی هندی تبار (که در سال 910 فوت کرده است)(2) اعتقاد داشتند، بیان کنند و نیز حکم منکر مهدی موعود را ارائه دهند.