حقوق اهل بیت در تفاسیر اهل سنت صفحه 19

ص:26

1- (1) اسماعیل بن کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج 3، ص 492.
2- (2) نورالدین هیثمی، مجمع الزوائد، ج 9، ص 169.
3- (3) احمد بن مردویه، المناقب، ص 304 و 305.
4- (4) عزالدین علی ابن اثیر، اسد الغابه، ج 5، ص 66.
5- (5) الدرالمنثور، ج 6، ص 60.
6- (6) تفسیر القرآن العظیم، ج 3، ص 492.
7- (7) جامع البیان، ج 12، ص 6.
8- (8) ذخائر العقبی، ص 25.
9- (9) شواهد التنزیل، ج 2، ص 50.
10- (10) همان..

5. ابوسعید خدری گوید: «رسول خدا صلی الله علیه وآله چهل روز به در خانه فاطمه می آمد و سلام و رحمت خدا را برای اهل بیت آرزو می کرد و این آیه را می خواند... إِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً و می فرمود: با هر که دشمنی کنید، دشمنم و با هر که دوستی کنید، دوستم».(1)

شأن نزول آیه از زبان معصومان

در منابع فریقین صدها روایت از اهل بیت علیهم السلام نقل شده که آن بزرگواران آیه تطهیر را در شأن خود دانسته اند و با استناد به این آیه، درباره حق خود استدلال کرده اند. معصومانی که به این آیه استناد کرده اند، عبارتند از: 1. پیامبر گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله;(2) 2. فاطمه زهرا علیها السلام;(3) 3. امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام;(4) 4. امام حسن مجتبی علیه السلام;(5) 5. امام حسین علیه السلام;(6) 6. امام سجاد علیه السلام;(7) 7. امام محمدباقر علیه السلام;(8) 8. امام جعفر صادق علیه السلام;(9) 9. امام موسی کاظم علیه السلام;(10) 10. امام علی بن موسی الرضا علیه السلام;(11) 11. امام حسن عسکری علیه السلام.(12)